Miesiąc piąty nowenny - 19 kwietnia 2009 r.

O gorliwe świętowanie niedzieli, która jest Dniem Pańskim



PODCZAS WSZYSTKICH MSZY ŚW.:

Propozycja wezwań do modlitwy powszechnej:
Intencja nowenny:
- Módlmy się w intencji Kościoła łódzkiego, aby moc Ducha Świętego towarzyszyła w dobrym przygotowaniu do Nawiedzenia Matki Bożej Jasnogórskiej w znaku Jej Obrazu. Ciebie prosimy.
Intencja miesiąca:
- Módlmy się o gorliwe świętowanie niedzieli, która jest Dniem Pańskim, aby cotygodniowe spotkanie Zmartwychwstałego Chrystusa czyniło Jego uczniów coraz bardziej wiarygodnymi głosicielami zbawczej Ewangelii i aktywnymi budowniczymi cywilizacji miłości. Ciebie prosimy.

Przed błogosławieństwem należy odmówić modlitwę miesiąca:
Modlitwa miesiąca:
Matko Chrystusa, wierni wpatrują się w Ciebie, gdy słuchają słowa głoszonego podczas niedzielnego zgromadzenia, ucząc się zachowywać je i rozważać w sercu (por. Łk 2, 19). Od Ciebie Maryjo uczą się stać pod krzyżem, aby składać Bogu Ojcu ofiarę Chrystusa i łączyć z nią ofiarę własnego życia. Wraz z Tobą przeżywają radość zmartwychwstania, wyrażając własne uczucia słowami hymnu Magnificat, opiewającego niewyczerpany dar Bożego miłosierdzia, które trwa mimo niepowstrzymanego upływu czasu. Matko Kościoła, uproś naszej wspólnocie parafialnej łaskę gorliwego świętowania niedzieli, która jest Dniem Pańskim. Razem z Tobą Maryjo, wołamy do Jezusa w I tajemnicy chwalebnej różańca Zmartwychwstania (dziesiątek różańca).

NABOŻEŃSTWO WIECZORNE:

Pieśń na rozpoczęcie: Hymn Nawiedzenia lub O Maryjo, witam Cię!
Pieśń na wystawienie Najświętszego Sakramentu

Modlitwa wstępna: Śluby Jasnogórskie Narodu Polskiego ( fragment ).
Jasnogórska Pani, Wielka Boga - Człowieka Matko! Bogarodzico Dziewico, Bogiem sławiena Maryjo! Królowo świata i Polski Królowo! Przynosimy do stóp Twoich całe wieki naszej wierności Bogu i Kościołowi Chrystusowemu, wieki wierności posłannictwu Narodu, który przed tysiącem lat został obmyty w wodach Chrztu świętego. Składamy u Twoich stóp siebie samych i wszystko, co mamy: rodziny nasze, świątynie i domostwa, zagony polne i warsztaty pracy, pługi, młoty i pióra, wszystkie wysiłki myśli naszej, drgnienia serc i porywy woli. Odnawiamy śluby przodków naszych, by Ciebie uznać ponownie za naszą Patronkę i królową naszego Narodu. Siebie i całą Ojczyznę polecamy Twojej szczególnej opiece i obronie.

Pieśń: Jasnogórska Pani, Tyś naszą Hetmanką.

Modlitwa miesiąca:
Boże, zmartwychwstanie Twojego Syna jest szczytową prawdą naszej wiary w Chrystusa, dzięki której każdego tygodnia wciąż na nowo w myślach i w życiu wiernych staje się obecne wydarzenie paschalne będące źródłem zbawienia świata. Za przyczyną Jasnogórskiej Pani prosimy o gorliwe świętowanie niedzieli, która jest Dniem Pańskim.
Wołajmy: Błagamy Cię, Jasnogórska Pani.
K: Matko Kościoła, niech obowiązek świętowania niedzieli przez udział w Eucharystii staje się przez wiernych w pełni zrozumiały.
L: Błagamy Cię, Jasnogórska Pani.
K: Niech świadomy i czynny udział w niedzielnej mszy św. czyni nas coraz bardziej wiarygodnymi głosicielami zbawczej Ewangelii i aktywnymi budowniczymi cywilizacji miłości.
L: Błagamy Cię, Jasnogórska Pani.
K: Naucz nas świętowania niedzieli w duchu chwalebnego zmartwychwstania Chrystusa.
L: Błagamy Cię, Jasnogórska Pani.
K: Wyjednaj wiernym dar niedzielnego wypoczynku w duchu radości i braterstwa.
L: Błagamy Cię, Jasnogórska Pani.
K: Matko nadziei, niech Dzień Pański staje się zaczynem i światłem dla nadziei ludzkiej.
L: Błagamy Cię, Jasnogórska Pani
K: Prosimy, by chorzy i cierpiący poprzez transmisje radiowe i telewizyjne korzystali z obfitych owoców niedzielnej mszy św.
L: Błagamy Cię, Jasnogórska Pani.
K: Przyjmij wszystkie nasze prośby, które Tobie przedstawiamy.
L: Błagamy Cię, Jasnogórska Pan.
Matko Chrystusa, wierni wpatrują się w Ciebie, gdy słuchają słowa głoszonego podczas niedzielnego zgromadzenia, ucząc się zachowywać je i rozważać w sercu (por. Łk 2, 19). Od Ciebie Maryjo uczą się stać pod krzyżem, aby składać Bogu Ojcu ofiarę Chrystusa i łączyć z nią ofiarę własnego życia. Wraz z Tobą przeżywają radość zmartwychwstania, wyrażając własne uczucia słowami hymnu Magnificat, opiewającego niewyczerpany dar Bożego miłosierdzia, które trwa mimo niepowstrzymanego upływu czasu. Matko Kościoła, uproś naszej wspólnocie parafialnej łaskę gorliwego świętowania niedzieli, która jest Dniem Pańskim. Razem z Tobą, Maryjo wołamy do Jezusa w tajemnicach chwalebnych różańca
(Różaniec)

Akt oddania się Matce Bożej
Matko Boża, Niepokalana Maryjo! Tobie poświęcam ciało i duszę moją, wszystkie modlitwy i prace, radości i cierpienia, wszystko czym jestem i co posiadam. Ochotnym sercem oddaję się Tobie w niewolę miłości. Pozostawiam Tobie zupełną swobodę posługiwania się mną dla zbawienia ludzi i ku pomocy Kościołowi świętemu, którego jesteś Matką. Chcę odtąd wszystko czynić z Tobą, przez Ciebie i dla Ciebie. Wiem, że własnymi siłami niczego nie dokonam. Ty zaś wszystko możesz, co jest wolą Twojego Syna i zawsze zwyciężasz. Spraw więc, Wspomożycielko Wiernych, by moja rodzina, parafia i cała Ojczyzna były rzeczywistym Królestwem Twojego Syna i Twoim. Amen.
Pieśń maryjna (stosownie do okresu liturgicznego).

Modlitwa kończąca: Śluby Jasnogórskie Narodu Polskiego ( fragment ).
Chcemy pamiętać o tym, ze Ty jesteś Matką naszej Drogi, Prawdy i Życia, że w Twoim Obliczu Macierzyńskim najpewniej rozpoznajemy Twojego Syna, ku któremu nas wiedziesz niezawodną dłonią. Przyjmij nasze przyrzeczenia, umocnij je w sercach naszych i złóż przed oblicze Boga w Trójcy Jedynego. W Twoje dłonie składamy naszą przeszłość i przyszłość, całe nasze życie narodowe i społeczne, Kościół Syna Twojego i wszystko, co miłujemy w Bogu. Prowadź nas poprzez poddaną Tobie ziemię polską do bram Ojczyzny Niebieskiej. A na progu nowego życia sama okaż nam Jezusa, błogosławiony Owoc żywota Twojego. Amen.

Pieśń przed błogosławieństwem
Błogosławieństwo Najświętszym Sakramentem
Zakończenie: Apel Jasnogórski



Materiał do kazania:

O GORLIWE ŚWIĘTOWANIE NIEDZIELI, KTÓRA JEST DNIEM PAŃSKIM

1. Liturgia Słowa
W liturgii dzisiejszej odżywa w nas pragnienie jedności. W takim duchu chcemy stanąć przed Panem - jeden duch i jedno serce ożywiało wszystkich wierzących. Jedność jest duchową siłą, by świadczyć o miłości do Zmartwychwstałego. Miłujemy Boga, gdy wypełniamy Jego przykazania.
Chrystus ukazuje się jako Zmartwychwstały, a Święty Tomasz w spotkaniu z Nim wyraża swoją wiarę: Pan mój i Bóg mój. To postawa i gest złożenia całej ufności w Zbawicielu. Spotkanie to przywołuje nam obraz Miłosiernego Chrystusa, który jako uwielbiony po swoim Zmartwychwstaniu - staje przed nami. Całą pokorną miłością, święta siostra Faustyna uczy nas wezwania najbardziej potrzebnego człowiekowi, z którym zwracamy się do Chrystusa: Jezu ufam Tobie!
Znajduje ono szczególne brzmienie wewnątrz całego łódzkiego Kościoła, w murach naszej archikatedry, na ulicach miast, które odnotowały Jej życie w swojej historii. Cała teologia Miłosierdzia Bożego zda się wołać poprzez Obraz, dedykację kościołów tajemnicy Miłosierdzia i świętej Faustynie, aż po pomnikowe znaki wiary i miłości.

2. Święty jest Dzień Pański
Niedziela w życiu liturgicznym Kościoła, jest związana z rzeczywistością Zmartwychwstania Jezusa Chrystusa. Zbawiciel Zmartwychwstał pierwszego dnia tygodnia. W tym też dniu ukazał się swoim uczniom. Niedziela miała zawsze bardzo ważne znaczenie w życiu wspólnoty chrześcijańskiej. Jej świętowanie było znamiennym znakiem uczniów Chrystusa. Także i dzisiaj znakiem rozpoznawczym uczniów Chrystusa - jest świętowanie Dnia Pańskiego.
W ostatnich latach w nauczaniu i refleksji Kościoła, poświęcono niedzieli wiele znaczenia, by ukazać jej pogłębione zrozumienie w życiu chrześcijańskim, by obronić świętowanie niedzieli wobec współczesnych zagrożeń. Najważniejszą treść zawiera List Jana Pawła II O świętowaniu niedzieli (Dies Domini - 1998 r.). To nauka Sługi Bożego, która ma przypomnieć, że świętowanie niedzieli wpisane jest w postawę chrześcijanina. Ma nam uprzytomnić, że niedziela jest nie tylko dniem świątecznym, ale że jest - święta.
Wzywa nas ona do wdzięczności za dzieło Odkupienia dokonane przez Jezusa Chrystusa. To Jemu należy się cześć i uwielbienie. Jest zapowiedzią powtórnego przyjścia Jezusa Chrystusa. Dlatego też niedziela z natury rzeczy domaga się świętowania. Świętować niedzielę - to z osobistej i wolnej decyzji przeżyć takie spotkanie z Chrystusem, dzięki któremu doświadczamy radości i szczęścia bycia z Nim. Przeżycie takie jest wewnętrznym umocnieniem, szczególnie dla tych, którzy w bliskości z Chrystusem, chcą powierzyć Mu swoje życie, doświadczenie, cierpienie, brak wolności czy też przeżytą radość. Niedziela, czyli pierwszy dzień tygodnia, dzień świętowania Zmartwychwstania Chrystusa, była w czasach apostolskich dniem gromadzenia się chrześcijan na modlitwie.
Co wyróżnia chrześcijańską niedzielę spośród innych dni tygodnia? - Niedzielne świętowanie Zmartwychwstania Jezusa jest wyznaniem tej najważniejszej prawdy wiary, a z nią - wyznanie prawd zawartych w Credo Kościoła.
Sens świętowania niedzieli zatraca się wtedy, gdy odchodzi się od miłości, czyli od spotkania w Eucharystii z umiłowanym Chrystusem. Sens każdego świętowania bowiem, polega na ciągłym odradzaniu się w miłości. Świętowana niedziela umacnia nas w miłości do Chrystusa, Kościoła, do sióstr i braci. To właśnie Eucharystia pozostaje trwałą miłością, gdyż jest obecnością Zmartwychwstałego. Wskazując na związek niedzieli ze Zmartwychwstaniem Chrystusa Benedykt XVI Sacramentum Caritatis, podkreśla radykalny charakter niedzieli, w porównaniu z innymi dniami i jej wpływ na ludzkie życie. Jest Ona również znakiem, który określa charakter życia odnowionego w spotkaniu z Chrystusem.
Żyć na sposób Dnia Pańskiego, to wskazania dla chrześcijan. Podkreślają one wartość, jaką ma ten święty dzień, w stosunku do pozostałych dni tygodnia. Ukazuje nam Benedykt XVI, że niedziela nie wyróżnia się, bowiem tylko, przez zawieszenie codziennych zajęć, ale jest pierwszym dniem, ponieważ w niej sprawuje się pamiątkę radykalnej nowości przyniesionej przez Chrystusa w swoim Zmartwychwstaniu. Oznacza życie w świadomości wyzwolenia przyniesionego przez Chrystusa. Wyzwolenia od wszystkiego, co mogłoby przeszkodzić prawdziwej miłości. To sprawia, że Eucharystia winna być centrum życia chrześcijanina. Tym kieruje się Kościół mówiąc o obowiązku uczestnictwa wiernych w niedzielnej Eucharystii: oznaczającej dziękczynienie, uwielbienie, błogosławieństwo.
Msza święta niedzielna, staje się tym samym nowym sposobem przeżywania wszystkich okoliczności życia. Tę prawdę przekazał Benedykt XVI młodym chrześcijanom na spotkaniu w Kolonii: nie dajcie się odwieść od udziału w niedzielnej Eucharystii i pomagajcie ją odkrywać również innym. Ponieważ w niej płynie radość, której potrzebujemy, musimy koniecznie nauczyć się coraz lepiej rozumieć jej głębie, musimy nauczyć się ją kochać. Odkrywajmy głębokie bogactwo Liturgii Kościoła i jej prawdziwą wielkość. Nie urządzamy święta dla samych siebie, lecz przeciwnie - to żywy Bóg, On sam przygotowuje dla nas święto. Kochając Eucharystię, odkryjecie na nowo również sakrament pojednania, w którym Miłosierna dobroć Boga zawsze pozwala nam rozpoczynać życie od nowa.
12 czerwca 2005 r. podczas modlitwy Anioł Pański: papież podkreślił znaczenie uczestnictwa w niedzielnej Eucharystii, dla tworzenie więzi braterskiej: uczestniczenie w niedzielnej mszy świętej, nie powinno być odczuwane jako nakaz czy ciężar, lecz winno być potrzebą i radością. Gromadzenie się z braćmi i siostrami, słuchanie Słowa Bożego, karmienie się Chrystusem ofiarowanym za nas, to doświadczenie, które nadaje sens życiu i napełnia serca pokojem. My chrześcijanie, nie możemy żyć bez niedzieli. Rodzice powinni pomagać dzieciom odkrywać wartość i znaczenie dawania odpowiedzi na zaproszenie Chrystusa, który wzywa całą chrześcijańską rodzinę do udziału w niedzielnej mszy świętej.
Nawiązując do współczesnych zagrożeń niedzieli, Papież mówi: potrzebujemy niedzielnej mocy, aby sprostać trudom wędrówki i stawić czoło w milczeniu. Niedziela, dzień pański, to dobra sposobność, aby zaczerpnąć sił od Tego, który jest Panem Życia. Nakaz świętowania niedzieli, nie jest, zatem obowiązkiem narzuconym z zewnątrz i nałożonym brzemieniem. Przeciwnie - uczestniczenie w niedzielnej liturgii, karmienie się chlebem eucharystycznym przeżywanie jedności braci i sióstr w Chrystusie - tego wszystkie chrześcijanin potrzebuje, z tego czerpie radość i niezbędną energię, aby pokonać drogę, jaką jest dla niego każdy nowy tydzień.
Podczas obrad Synodu o Eucharystii ukazano znaczenie przykazania niedzielnego świętowania dla wszystkich wiernych, jako źródła autentycznej wolności, umożliwiającej chrześcijańskie przeżywanie każdego z pozostałych dni tygodnia. Życie wiarą jest bowiem zagrożone, jeśli nie odczuwa się już pragnienia celebracji eucharystycznej, w której sprawuje się pamiątkę paschalnego zwycięstwa. Zagubienie sensu niedzieli, jako Dnia Pańskiego, który ma być uświęcony, jest symptomem zatracenia autentycznej wolności dzieci Bożych (SC 73). Zaś ze świętowania niedzieli wypływa nowy sens przeżywania czasu, więzi, pracy, życia oraz śmierci.
Papież zwraca uwagę na różne inicjatywy, które podkreślają znaczenie świętowania niedzieli we wspólnotach kościelnych, jak np. spotkanie przyjacielskie, inicjatywy na rzecz wychowania religijnego dzieci i młodzieży, formacji katechetycznej dorosłych, pielgrzymki, dzieła charytatywne oraz różne formy modlitwy (SC 73). Tego typu inicjatywy nie utrudniają, ale wręcz przeciwnie pomagają w należytym usposobieniu i przeżyciu dnia świątecznego.
Papież nie pominął kryzysu rozumienia świętowania niedzieli w życiu współczesnych chrześcijan. Kryzys niedzieli związany jest z zagubieniem wewnętrznego zrozumienia tego, czym jest Dzień Pański. Zanik wewnętrznego imperatywu świętowania tego dnia, prowadzi do łatwego usprawiedliwiania się i ulegania tak zwanej kulturze weekendowej, którą kreuje się jako czas bez Boga.
Odrodzenie świętowania niedzieli, jako łaski ożywienia życia Bożego w naszym łódzkim Kościele, powierzmy wstawiennictwu Sługi Bożej Wandzie Malczewskiej - wielkiej Orędowniczce oddawania chwały Bogu w niedzielnym świętowaniu.
Dzisiejsza niedziela, jest także Niedzielą Miłosierdzia Bożego. 17 sierpnia 2002 r. podczas pielgrzymki do Polski papież Jan Paweł II zawierzył cały świat Bożemu Miłosierdziu i poświęcił sanktuarium w Krakowie Łagiewnikach: Pozwól wszystkim mieszkańcom Ziemi doświadczyć Twojego Miłosierdzia, aby w Tobie, Trójjedyny Boże, zawsze odnajdywali źródło nadziei, aby Bóg uleczył ludzką słabość i przezwyciężył wszelkie zło. Miłosierdzie Boże ujawnia się szczególnie wobec tajemnicy zła. Jest Ono - jak mówił Jan Paweł II - granicą wyznaczoną złu.
Benedykt XVI przypomniał nam tajemnicę życia duchowego Jana Pawła, wskazując Go jako tego, który odczytywał dla nas tajemnicę paschalną jako tajemnicę Miłosierdzia Bożego.
Niech umocni nas świętość życia Sługi Bożego kardynała Wyszyńskiego, którą odnajdujemy w Jego duchowym testamencie: potrzeba spokojnej i żywej ufności, z jaką zawsze patrzy się w przyszłość - bo ją wypełnia tylko jedna moc - ufna miłość ku Bogu - to jest wszystko.

3. Spotkanie z Maryją
Dziś w święto Miłosierdzia Bożego, powierzamy Maryi jako Matce Chrystusa Miłosiernego, tych, którzy miłosierdzia potrzebują, którzy miłosierdzia oczekują i dla których miłosierdzie jest wybawieniem. Z macierzyńskim miłosierdziem łączymy wszystkich, którzy miłosiernie posługują.
Maryja niech stanie się zawsze ze Swoim Synem - Patronką ewangelicznego miłosierdzia w naszym życiu osobistym, rodzinnym, i parafialnym.