Miesiąc drugi nowenny - 18 stycznia 2009 r.

W intencji rodziny, aby była Bogiem silna



PODCZAS WSZYSTKICH MSZY ŚW.:

Propozycja wezwań do modlitwy powszechnej:
Intencja nowenny:
- Módlmy się w intencji Kościoła łódzkiego, a zwłaszcza naszej parafii, aby moc Ducha Świętego towarzyszyła w dobrym przygotowaniu do nawiedzenia Matki Bożej Jasnogórskiej w znaku Jej Obrazu. Ciebie prosimy.
Intencja miesiąca:
- Módlmy się przez wstawiennictwo Królowej Polski, aby rodziny nasze stawały się Bogiem silne, budując swoją teraźniejszość i przyszłość na Skale tzn. na Chrystusie i z Chrystusem. Ciebie prosimy.

Przed błogosławieństwem należy odmówić modlitwę miesiąca:
Modlitwa miesiąca:
Razem z Tobą, Maryjo, prosimy Chrystusa i przyrzekamy stać na straży nierozerwalności małżeństwa, bronić godności kobiety, czuwać na progu ogniska domowego oraz umacniać w rodzinach królowanie Jezusa Chrystusa, broniąc czci Imienia Bożego i wszczepiając w umysły i serca dzieci ducha Ewangelii. Matko, proś Swojego Syna, aby dzieci w rodzinach były wychowywane w oparciu o oblubieńczą miłość rodziców. Bogarodzico, ochraniaj przed lękiem polskie rodziny przy spełnianiu swoich chrześcijańskich powinności. Razem z Tobą Maryjo, wołamy do Jezusa w III tajemnicy radosnej różańca Boże Narodzenie.
(dziesiątek różańca)


NABOŻEŃSTWO WIECZORNE:

Pieśń na rozpoczęcie: O Maryjo, witam Cię!
Pieśń na wystawienie Najświętszego Sakramentu

Modlitwa wstępna: Śluby Jasnogórskie Narodu Polskiego ( fragment ).
Jasnogórska Pani, Wielka Boga - Człowieka Matko! Bogarodzico Dziewico, Bogiem sławiena Maryjo! Królowo świata i Polski Królowo! Przynosimy do stóp Twoich całe wieki naszej wierności Bogu i Kościołowi Chrystusowemu, wieki wierności posłannictwu Narodu, który przed tysiącem lat został obmyty w wodach Chrztu świętego. Składamy u Twoich stóp siebie samych i wszystko, co mamy: rodziny nasze, świątynie i domostwa, zagony polne i warsztaty pracy, pługi, młoty i pióra, wszystkie wysiłki myśli naszej, drgnienia serc i porywy woli. Odnawiamy śluby przodków naszych, by Ciebie uznać ponownie za naszą Patronkę i królową naszego Narodu. Siebie i całą Ojczyznę polecamy Twojej szczególnej opiece i obronie.

Pieśń: Jasnogórska Pani, Tyś naszą Hetmanką.

Modlitwa miesiąca:
Wszechmogący Boże, pokornie Cię prosimy, abyś za wstawiennictwem Bogurodzicy Dziewicy i świętego Józefa, utwierdził nasze rodziny w swojej łasce i pokoju.
Wołajmy: Błagamy Cię, Jasnogórska Pani.
K: Matko Syna Bożego, wypraszaj łaski dla rodzin w naszej parafii.
L: Błagamy Cię, Jasnogórska Pani.
K: Bogarodzico spraw, aby każda rodzina pokrzepiała się Najświętszym Sakramentem i budowała Domowy Kościół.
L: Błagamy Cię, Jasnogórska Pani.
K: Matko, bądź wychowawczynią ojców i matek.
L: Błagamy Cię, Jasnogórska Pani.
K: Spraw, aby rodziny polskie były silne Bogiem.
L: Błagamy Cię, Jasnogórska Pani.
K: Stań na straży budzącego się życia w polskich rodzinach.
L: Błagamy Cię, Jasnogórska Pani.
K: Naucz polskie rodziny zachowywać prawo Boże i dobre obyczaje.
L: Błagamy Cię Jasnogórska Pani.
K: Przyjmij wszystkie nasze prośby, które Tobie przedstawiamy.
L: Błagamy Cię, Jasnogórska Pani.

Razem z Tobą, Maryjo, prosimy Chrystusa i przyrzekamy stać na straży nierozerwalności małżeństwa, bronić godności kobiety, czuwać na progu ogniska domowego oraz umacniać w rodzinach królowanie Jezusa Chrystusa, broniąc czci Imienia Bożego i wszczepiając w umysły i serca dzieci ducha Ewangelii. Matko, proś Swojego Syna, aby dzieci w rodzinach były wychowywane w oparciu o oblubieńczą miłość rodziców. Bogarodzico, ochraniaj przed lękiem polskie rodziny przy spełnianiu swoich chrześcijańskich powinności. Razem z Tobą Maryjo, wołamy do Jezusa w tajemnicach radosnych różańca
(Różaniec)

Akt oddania się Matce Bożej
Matko Boża, Niepokalana Maryjo! Tobie poświęcam ciało i duszę moją, wszystkie modlitwy i prace, radości i cierpienia, wszystko czym jestem i co posiadam. Ochotnym sercem oddaję się Tobie w niewolę miłości. Pozostawiam Tobie zupełną swobodę posługiwania się mną dla zbawienia ludzi i ku pomocy Kościołowi świętemu, którego jesteś Matką. Chcę odtąd wszystko czynić z Tobą, przez Ciebie i dla Ciebie. Wiem, że własnymi siłami niczego nie dokonam. Ty zaś wszystko możesz, co jest wolą Twojego Syna i zawsze zwyciężasz. Spraw więc, Wspomożycielko Wiernych, by moja rodzina, parafia i cała Ojczyzna były rzeczywistym Królestwem Twojego Syna i Twoim. Amen.

Pieśń maryjna (stosownie do okresu liturgicznego).

Modlitwa kończąca: Śluby Jasnogórskie Narodu Polskiego ( fragment ).
Chcemy pamiętać o tym, ze Ty jesteś Matką naszej Drogi, Prawdy i Życia, że w Twoim Obliczu Macierzyńskim najpewniej rozpoznajemy Twojego Syna, ku któremu nas wiedziesz niezawodną dłonią. Przyjmij nasze przyrzeczenia, umocnij je w sercach naszych i złóż przed oblicze Boga w Trójcy Jedynego. W Twoje dłonie składamy naszą przeszłość i przyszłość, całe nasze życie narodowe i społeczne, Kościół Syna Twojego i wszystko, co miłujemy w Bogu. Prowadź nas poprzez poddaną Tobie ziemię polską do bram Ojczyzny Niebieskiej. A na progu nowego życia sama okaż nam Jezusa, błogosławiony Owoc żywota Twojego. Amen.

Pieśń przed błogosławieństwem
Błogosławieństwo Najświętszym Sakramentem
Zakończenie: Apel Jasnogórski



Materiał do kazania:

W INTENCJI RODZINY, ABY BYŁA BOGIEM SILNA

1. Słowo Boże

By rodzina była Bogiem silna - to intencja modlitwy Kościoła łódzkiego w drugim miesiącu nowenny przed Nawiedzeniem Maryi w Jasnogórskim Obrazie.
W Ewangelii dzisiejszej liturgii słowa, czujemy się zaproszeni przez samego Chrystusa, na podobieństwo uczniów. Jest ono odpowiedzią na pytanie przez nich postawione - gdzie mieszkasz? - tzn. gdzie jest i jak wygląda Twój dom? ... Chodźcie a zobaczycie...
Dzisiaj chcemy zaprosić Chrystusa do naszego domu, do naszych rodzin. Chodź i zobacz... Zapraszamy Go razem z Jego Matką Maryją, która zawsze jest ze Swoim Synem. W taki sposób, czynimy własnym - hasło nawiedzenia. Jaką znajdą naszą rodzinę? Chcemy Chrystusowi i Jego Matce pokazać nasze rodziny i powiedzieć, na czym chcemy budować ich szczęście i jak je ochronić przed tym, co owemu szczęściu zagraża. Chcemy przyjąć postawę Samuela z dzisiejszego pierwszego czytania i okazać się gotowymi na słuchanie Boga, by pójść drogą Jego wezwania. Święty Paweł zaś, w Pierwszym Liście do Koryntian, przypomina nam o obecności Boga w nas i w naszym życiu: czyż nie wiecie, że ciało wasze jest przybytkiem Ducha Świętego, który w was jest, a którego macie od Boga, i że już nie należycie do samych siebie...Chwalcie więc Boga w waszym ciele.

2. Obecność Boga w naszych rodzinach

Rodzina szczęśliwa to taka, która czuje w sobie siłę, by budować szczęście i pokonać wszystko, co mogłoby mu zagrażać lub wręcz je zniszczyć. Tego można się nauczyć w szkole Jezusa, Maryi i Józefa, którą jest ich dom rodzinny.
Jan Paweł II zostawił nam przesłanie o życiu i dla życia. To dobra nowina o życiu Evangelium Vitae - Bóg jest jedynym panem życia. Jest jego dawcą we wszystkich ludzkich postaciach, w tym także w wymiarze nieśmiertelności. Wszystko, zatem co zagraża życiu - zagraża szczęściu człowieka. Szczęście to życie. Po stronie życia jest Bóg. Zatem życie zawsze zwycięża.
Ten kto pragnie szczęścia, musi mieć ufność w życie. O taką ufność dla wszystkich rodzin prosimy Maryję wraz z Jej Synem, oczekując Nawiedzenia.
Chcemy odnowić przyrzeczenia rodzinne, zarówno te sakramentu małżeństwa o miłości wiernej i uczciwej, jak i te, o miłości wszystkich członków rodziny względem siebie.
Szczęście rodziny jest drogą jej świętości, tzn. szukania, odnajdywania i przyjęcia z radością Chrystusa i Jego Matki do swojego domu.
O takim duchu rodzinnym mówił Jan Paweł II: oby nigdy nie zabrakło otwartych ramion przyjmujących i uszczęśliwiających się wzajemnie w rodzinie. Ten obraz otwartych rodzinnych ramion to troska o życie przed jego zagrożeniem przez wszystko, co miłością nie jest, a wręcz ją niszczy: aborcja, eutanazja, raniąca przemoc, odbieranie sobie lub innym życia.
W oczekiwaniu na Nawiedzenie Maryi w Jej Jasnogórskim Obrazie, towarzyszy nam hasło programu duszpasterskiego Otoczmy troską życie, czyli zatroszczmy się o szczęście naszego życia.
Jak je możemy ukształtować?
Nie odrzucajmy największej miłości Chrystusa i Jego Matki. Chrystusa zapraszamy do naszych rodzin w sakramencie małżeństwa. Lecz Jego obecność po pewnym czasie jest lekceważona, traktowana obojętnie, a wreszcie odrzucona. Wtedy też bez wyrzutu odrzuca się drugiego człowieka. A przecież Maryja wraz ze swoim Synem, uczy miłości jako daru z siebie, złożonego drugiemu człowiekowi. Miłość zatem, musi być ofiarna, musi trwać, być wierna. Inaczej przestaje być miłością. Miłość buduje zawsze ten, kto bardziej ofiarnie od drugiego potrafi kochać.
Szczęście człowieka lub jego dramat jest związany z tym, czy człowiek słucha Boga czy też nie. Słuchając Boga i idąc za Nim żyjemy w pokoju. Takiej postawy uczy nas Maryja. Zasłuchani w Słowo Boga i pełni pokoju, oczekujemy maryjnego Nawiedzenia.
Postawa rodzinnej miłości polega na umiejętności odkrywania i wydobywania dobra pośród najbliższych - przypomniał nam Benedykt XVI na Światowym Spotkaniu Rodzin w Valencji. Maryja jest umocnieniem w takiej postawie dla wszystkich, dodaje nam ufności w obliczu trudności i nieuniknionych problemach dnia codziennego.
Istnieje jednak niebezpieczeństwo, że zaabsorbowani codziennymi obowiązkami uznamy, że właśnie tutaj na tym świecie, gdzie jesteśmy tylko przejściowo, jest ostateczny cel naszego życia. Tymczasem to niebo - jest prawdziwym celem naszego pielgrzymowania. O tym przypomni nam pielgrzymowanie Maryi z Jezusem po ziemi łódzkiego Kościoła.
By o tym nie zapomnieć - w Jasnogórskich Ślubach Narodu - Sługa Boży Kardynał Stefan Wyszyński mówił: Oddajemy Tobie Maryjo szczególnym aktem miłości, każdy polski dom, każdą polską rodzinę, każde polskie serce, by dążyło do Królestwa Twojego Syna.
By tak było, na skrzyżowaniu naszych ludzkich dróg musi się spotkać nasz dom z domem rodzinnym w Nazarecie.
Jan Paweł II, mówiąc o wzajemnych odniesieniach w rodzinie zaznaczył: pomiędzy wami staje Bóg. Z Bożej miłości zrodziła się wasza ludzka miłość. To Bóg jest źródłem waszego wzajemnego rozmiłowania, a Bóg pomiędzy wami - to życie i miłość. Bóg tworzy więź wzajemną i On Sam jest owocem tej więzi miłości.

Rodzina, jeżeli chce być szczęśliwa, musi być Bogiem silna!

Kardynał Stefan Wyszyński w przygotowaniu do wielkiego polskiego Milenium, mówił: Rodzina Bogiem silna jest mocą swojego Narodu, jest Jego świętością.
Jan Paweł II, włączając Dzień Świętości Życia w życie Kościoła i ludzkości, przypomniał, że życie, dom, rodzina - są świętością. To w takim duchu zwrócił się do nas i naszych rodzin: Chciałbym odwiedzić was w domach, zapukać do waszych drzwi, pozdrowić i przypomnieć wam, że szczęście rodzinne to dążenie do świętości.
Benedykt XVI rozpoczął swój pontyfikat od przypomnienia, że Bóg jest Miłością. Przypomnienie to jest bardzo potrzebne rodzinom, w których dopełnia się sens życia, bo jesteśmy z miłości i dla miłości. Dlatego wołamy - Maryjo umocnij w rodzinach miłość do Twego Syna, byśmy za Twoim wstawiennictwem mieli siłę i odwagę strzec Bożych spraw i własnego szczęścia.
Wspomniane już Ślubowanie Jasnogórskie Narodu, są przywołaniem wstawiennictwa Maryi, by został ochroniony dom łaski życia, świętości małżeństwa i rodziny, radosnego wypełniania obowiązku wychowania dzieci, realizacji sprawiedliwości i miłości społecznej oraz szczęścia ogniska domowego.
Dlatego nieprzerwanie trwa maryjna pielgrzymka, aby w tym zadaniu umocnić polski Kościół i Naród. To tutaj wyraźnie widać, jak polskiej rodzinie potrzebna jest Matka. W rodzinie uczymy się dawać i otrzymywać miłość. Rodzina to dobro niezbędne narodu, fundament społeczeństwa, skarb małżonków przez całe ich życie, niezastąpione dobro dla dzieci, które są owocem miłości i całkowitego oddania rodziców oraz godne i szczęśliwe miejsce dla starszego pokolenia.
Benedykt XVI wskazuje, że przeżywanie prawdy o małżeństwie i rodzinie jako Kościele domowym i sanktuarium życia, to wielka radosna odpowiedzialność spoczywająca na wszystkich.
W ognisku domowym człowiek uczy się wiary i umacnia się dzięki modlitwie i praktyce chrześcijańskiego życia. Rodzina jest szkołą humanizacji życia. To ona kształtuje kulturę życia rodzinnego, także w odniesieniu do rodziny wielopokoleniowej. Babcie i dziadkowie oraz inni starsi członkowie rodzin są ich bogactwem. Oby nigdy i pod żadnym pozorem nie byli wykluczeni z rodzinnego środowiska, a ich podeszły wiek, był otoczony godnością i szacunkiem.
Rodzina jest jakby przedłużeniem życzliwej miłości Boga. Doświadczenie miłości rodziców, ich przejrzyste i autentyczne świadectwo, jest podstawą wzrostu i rozwoju człowieka. Dlatego rodzina jest najlepszą rękojmią zapewnienia godności człowieka w całym jego życiu.

3. Rodzina w łódzkim Kościele

W przygotowaniu do peregrynacji wypełnijmy względem naszych rodzin posługę wzajemnej miłości, troszcząc się o obecność w nich Jezusa i Maryi. Otoczmy opieką rodziny wielodzietne, dzieci i młodzież, ludzi biednych, chorych i samotnych w naszych rodzinach.
Pamiętajmy w Kościele łódzkim o postawach, które swoją duchową siłą przeważają wszystko, co zagraża szczęściu i życiu człowieka, np. o Duchowej Adopcji Dziecka Poczętego, o świętowaniu Dnia Życia, o wspomaganiu każdej rodziny, w tym rodzin wielodzietnych i zastępczych oraz o wszystkich ośrodkach towarzyszących rodzinie: Centrum Służby Rodzinie, Ośrodku Adopcyjno-Opiekuńczym, Domu Samotnej Matki i związanej z nią Fundacją Służby Rodzinie .NADZIEJA., o Telefonie Zaufania i o Funduszu Macierzyństwa im. Stanisławy Leszczyńskiej, o Poradniach Rodzinnych, Stowarzyszeniach Rodzin Katolickich i Spotkań Małżeńskich. Zadbajmy o życie duchowe, to znaczy o życie Boże w naszych rodzinach, przez życie sakramentalne, rodzinne uczestnictwo w niedzielnej Eucharystii, o wspólną modlitwę, lekturę Pisma Świętego i literaturę religijną, troskę o katechezę własnych dzieci młodszych i starszych. Powróćmy też do pięknego gestu błogosławieństwa przez rodziców swoich dzieci.
Maryja przyniesie nam Chrystusa. My już dzisiaj chcemy być na zawsze z Jej Synem. To jest nasze peregrynacyjne wezwanie - dawać Boga, by umocnić Nim rodziny. W wypełnianiu tego zadania pamiętajmy o słowach Benedykta XVI - jeżeli dajemy wszystko a nie dajemy Boga - dajemy zawsze zbyt mało.
W naszym pielgrzymowaniu, jako całej rodziny Kościoła łódzkiego, przyjmijmy wraz z modlitwą i refleksją, duchowy pielgrzymi przewodnik, zawarty w nauczaniu pasterskim Arcybiskupa Metropolity, Biskupów pomocniczych i naszych Duszpasterzy.
Módlmy się, zatem, by każda rodzina była miejscem świętych sakramentów, wspólnotą modlitwy, przekazu wiary i miejscem kształtowania ducha. Niech zostaną nam udzielone łaski, za wstawiennictwem Maryi Królowej Rodzin.
W przygotowaniu do peregrynacji, niech nas wspiera upraszana moc z Wysoka przez Patronów naszego Kościoła i miasta oraz Sługi Boże: Wandę Malczewską i Stanisławę Leszczyńską, które swoim świątobliwym życiem kształtowały świętość rodzin.