W dniach od 12 do 20 marca bieżącego roku wspólnota parafii św. Wojciecha z Dobronia pielgrzymowała pod przewodnictwem ks. proboszcza Sławomira Susika do Rzymu i Toskanii. Pielgrzymi wyruszyli, by dziękować za doznane dobrodziejstwa, przebłagać za grzechy, a także by korzystać z obfitości łask związanych z Rokiem Jubileuszowym 2025 i prosić o potrzebne łaski doczesne i wieczne.
Punktem kulminacyjnym pobytu w Rzymie było procesyjne przejście przez Drzwi Święte Bazyliki Watykańskiej. Na czele procesji, której trasa zaczynała się przy Piazza Pia, szedł krzyż, rotacyjnie niesiony przez każdego z pątników. W trakcie przejścia przez Via della Conciliazione odmawiane były m. in. Psalmy 122 i 84 oraz Litania do Wszystkich Świętych. Po dotarciu do Bazyliki oczom dobronian ukazały się Drzwi Święte, nad którymi napis głosi: „Stąd tryskają obficie źródła Bożej Łaski i oczyszczają dusze wszystkich, którzy wchodzą, przywracają im święty spokój, zdobią ich chrześcijańską cnotą”. Pośród pałających wzruszeniem serc ksiądz proboszcz wypowiedział słowa Psalmu 23 „Kto wstąpi na górę Pana, kto stanie w Jego świętym miejscu? Człowiek rąk nieskalanych i czystego serca, który nie skłania swej duszy ku marności”. Po przejściu przez Porta Sancta, nad grobem świętego Piotra nastąpiło wyznanie wiary rzymsko-katolickiej. Po spełnieniu warunków uzyskania odpustu zupełnego kapłan udzielił błogosławieństwa niesionym krzyżem. Jako wotum wdzięczności za łaskę uczestnictwa w tym historycznym wydarzeniu pielgrzymi podjęli decyzję o ufundowaniu figury Świętego Piotra dla dobrońskiej parafii.
Po raz kolejny łaski odpustu jubileuszowego pątnicy dostąpili modląc się przy przejściu przez Drzwi Święte Bazyliki Santa Maria Maggiore. Liturgia eucharystyczna tego dnia była sprawowana w polskim kościele Świętego Stanisława BM. W licznych miejscach można było podziwiać arcydzieła sztuki doby odrodzenia i baroku oraz pozostałości epoki antyku. W jednej z mniej znanych świątyń – kościele św. Andrzeja na Kwirynale – pielgrzymi modlili się przy grobie Świętego Stanisława Kostki, patrona Polski; natomiast w Bazylice Świętego Augustyna nawiedzili obraz „Madonna pielgrzymów” autorstwa Caravaggia.
Kolejne drogi dobrońskiej pielgrzymki wiodły przez malowniczą Toskanię. To w niej można było zobaczyć średniowieczną Sienę z relikwiami Świętej Katarzyny, malowniczą Florencję, kolebkę renesansu, z majestatyczną katedrą Santa Maria del Fiore, a także urokliwą Pizę z - będącą arcydziełem sztuki romańskiej - katedrą Santa Maria Assunta oraz słynną Krzywą Wieżą.
W regionie Umbrii duże wrażenie wywarło Orvieto, z bogato zdobioną katedrą Wniebowzięcia NMP. Tu znajduje się korporał, świadek cudu eucharystycznego z 1263 roku, w obecności którego ksiądz proboszcz sprawował mszę świętą we wszystkich intencjach przedkładanych przez obecnych na wyjeździe, jak i tych, którzy pozostali w domach, a o modlitwę prosili. Kontynuując podróż przez Umbrię nie sposób nie wspomnieć o Asyżu. Kolejny raz można było poczuć jakby czas zatrzymał się w średniowieczu, dotknąć murów, które pamiętają świętego Franciszka i świętą Klarę. W potężnym gmachu Bazyliki górnej nabierało się respektu do kruchości rzeczy przemijających oglądając ślady trzęsienia ziemi z 1997 r. w postaci ubytków we freskach, których da się już odtworzyć. Nade wszystko jednak klimat tego miejsca wpisuje się we franciszkańskie Pax et bonum – pokój i dobro. W tym duchu dobrońscy pielgrzymi wyśpiewali tu hymn dziękczynienia Magnificat. Dopełnieniem pobytu w Asyżu było nawiedzenie Bazyliki Matki Bożej Anielskiej, kolejnej z bazylik papieskich, związanych z uzyskaniem odpustu jubileuszowego. Otacza ona Porcjunkulę, malutką kapliczkę, którą wzniósł św. Franciszek i w której zakończył swe ziemskie życie. W Asyżu jeszcze jednym ważnym wydarzeniem było nawiedzenie grobu błogosławionego Carlo Acutisa, pierwszego „millenialsa” wyniesionego na ołtarze, którego kanonizacja jest przewidziana na kwiecień 2025 r.
Ostatnim miejscem na pielgrzymim szlaku była Padwa. Jest ona miastem uniwersyteckim, w którym uczelnię założono w 1222 roku, a jej studentami byli m. in. Mikołaj Kopernik, Jan Kochanowski czy Jan Zamoyski. Padwa słynie też z działalności świętego Antoniego, któremu jest poświęcona okazała Bazylika z relikwiami wielu świętych. W innej ze świątyń, bazylice Św. Justyny, dobronianie modlili się przy grobie św. Łukasza Ewangelisty, patrona lekarzy.
Podsumowując - Jubileuszowa Pielgrzymka z Dobronia do Rzymu była czasem wielu przeżyć duchowych, kontemplacji piękna które pochodzi przecież od Stwórcy, a nade wszystko była czasem łaski danej przez zdroje Roku Jubileuszowego. Niech owoce tego wyjazdu wydadzą plon w rodzinach wszystkich jego uczestników.
