– Zdaję sobie sprawę z tego, że gdy dzisiaj opowiadamy o tamtych czasach, to mogą być one nie do końca czytelne, ale są takie wartości, które pozostają aktualne – mówił bp Piotr Kleszcz do uczniów.
W 20. rocznicę śmierci Papieża Polaka bp Piotr Kleszcz przewodniczył Mszy św. w parafii MB Dobrej Rady w Zgierzu w intencji społeczności zgierskiego Zespołu Szkół Ponadpodstawowych im. Jana Pawła II. – Nasz statek im. Jana Pawła II obchodzi dzisiaj swoje święto. To święto patrona, który wskazuje to, co jest najważniejsze w życiu człowieka, czyli jego wartość i godność. Chcemy z razem z tobą, jako naszym pasterzem, wypłynąć na głębię, aby wsłuchiwać się w słowa Jezusa, w naukę św. Jana Pawła II – powiedział na wstępie do liturgii dyrektor szkoły, Arkadiusz Kędzierski.
W homilii bp Kleszcz przytoczył kilkanaście inspirujących faktów z życia św. Jana Pawła II. Duchowny wskazał między innymi na to, że żył bez mamy, był dobrym przyjacielem, człowiekiem sportu, miał poczucie humoru, potrafił przebaczać i rozmawiać z ludźmi z różnych środowisk, był pracowity, rozmodlony, a poprzez swoje świadectwo życia uczył prawdziwego patriotyzmu. – Zdaję sobie sprawę z tego, że gdy dzisiaj opowiadamy o tamtych czasach, to mogą być one nie do końca czytelne, ale są takie wartości, które pozostają aktualne. Jan Paweł II poprzez wzywanie Ducha Świętego sprawił, że wiele rzeczy się zmieniło, że w Polsce wielu ludzi doświadczyło wolności – podkreślił bp Kleszcz i dodał: - Do końca swoich dni był świadkiem, nawet wtedy, gdy nie mógł mówić. (…) Jan Paweł II nic nie ukrywał, chorował na oczach świata, umierał na oczach świata i dla wielu chorych był świadectwem, że można zachować godność do ostatniej chwili swojego życia. Pokazał, że można chorować z cierpliwością, łagodnością.
Mottem Zespołu Szkół Ponadpodstawowych im. Jana Pawła II w Zgierzu są słowa Papieża Polaka:
"W wychowaniu chodzi właśnie o to,
ażeby człowiek stawał się coraz bardziej człowiekiem,
o to, ażeby bardziej był, a nie tylko miał,
aby więc poprzez wszystko, co ma, co posiada,
umiał bardziej i pełniej być człowiekiem,
to znaczy, ażeby również umiał bardziej być nie tylko
z drugim, ale i dla drugich.”
