Przygotowując się do Święceń Biskupich prezentujemy znaczenie i wyjaśnienie herbu i zawołania biskupa Zbigniewa Wołkowicza
SYMBOLIKA HERBU
W centrum herbu znajduje się symbol, który pragnie zwrócić uwagę na Trójcę Świętą jako źródło życia i światło oświecające sposób życia każdego stworzenia. Białe tło, na którym jest umieszczony ten symbol, schodzące do dołu, chce pokazać, że to światło zstąpiło na ziemię, by stać się konkretem w życiu każdego człowieka. Zaprasza ono każdego człowieka, aby wpatrując się w obraz Trójcy i żyjąc darem życia Bożego budował wspólnotę na ziemi. Ten symbol zrodził się w ramach przygotowań do międzynarodowego spotkania dla kleryków organizowanego przez Ruch Focolari pod tytułem: „Być jedno, aby wszyscy byli jedno”. Wiara w Trójcę Świętą w tym kontekście prowadzi do życia we wspólnocie, która staje się świadectwem miłości, umożliwiającej obecność Jezusa pośród wierzących w Niego.
Po lewej stronie znajdujący się jaśniejący krzyż z zawieszoną stułą koloru czerwonego jest symbolem wydarzenia, które stało się miejscem objawienia tej miłości trynitarnej. Jest nim śmierć i zmartwychwstanie Chrystusa. To w krzyżu Bóg obarczył się cierpieniem każdego człowieka, a zmartwychwstając pokonał to co negatywne i obdarzył nas życiem wiecznym i swoją żywą obecnością po wieczne czasy. Od tej chwili każdy człowiek może wraz z Chrystusem przechodzić ze śmierci do życia w każdej chwili i w każdym wydarzeniu swojego życia. Kolor niebieski tła wskazuje na Maryję jako na tę, która współcierpiała z Chrystusem i jako pierwsza skorzystała z daru odkupienia.
Po prawej stronie znajdujące się misa, dzban i prześcieradło wskazują na scenę umywania nóg przez Jezusa swoim uczniom. To w tej scenie Jezus pokazał Kościołowi na czym polega prawdziwa miłość. Jest ona służbą, która prowadzi do miłości nie lękającej się uniżenia na wzór niewolnika. Jest to obraz miłości gotowej do uniżenia, aż do oddania życia za brata, by on mógł żyć. Jest to obraz kapłaństwa do jakiego Chrystus powołuje swoich uczniów i tych, którzy za nimi pójdą. Niebieskie tło wskazuje na Maryję jako na tę, która ukazała taką postawę swoim życiem podporządkowanym w całości Bogu i tylko Bogu.
ZAWOŁANIE
„Pro amicis suis” (Za przyjaciół swoich). Zawołanie pochodzi z Ewangelii Świętego Jana. Są to ostatnie słowa z wersetu, który brzmi: „Nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół swoich” (J 15, 13). „Są to słowa, które były dla mnie światłem na całe dotychczasowe życie w służbie Kościołowi i pragnę, by tak było nadal” – Biskup Nominat.