Cmentarz oraz REGULAMIN
Kancelaria cmentarza mieści się przy par. Najśw. Serca Jezusowego
Łódź, ul. Retkińska 127.
Czynna w poniedziałki, środy i piątki
w godz. 16:30-17:30
we wtorki i czwartki
w godz. 9:00-10:00
W SOBOTY NIEDZIELĘ I ŚWIĘTA KANCELARIA NIECZYNNA
Zasady chowania zmarłych w polskim systemie prawnym
Zasady chowania zmarłych zostały wyczerpująco sformułowane w ustawie z dnia 31 stycznia 1959 r. o cmentarzach i chowaniu zmarłych ( Dz. U. z 2000r. Nr 23 poz. 295 ). Zgodnie z art. 12 ust. 1 tej ustawy ciało osoby zmarłej może być pogrzebane jako zwłoki, może też zostać poddane kremacji. Ciała chowane bez spopielenia mogą być grzebane w grobach ziemnych, murowanych, katakumbach oraz poprzez zatopienie w morzu. Zwłok poddane kremacji mogą być natomiast grzebane w grobach murowanych lub katakumbach oraz poprzez zatopienie w morzu a także przechowywane w kolumbariach.
Cmentarze
W polskim systemie prawnym istnieją dwa typy cmentarzy - komunalne i wyznaniowe. Zakładanie i rozszerzanie cmentarzy komunalnych należy do zadań własnych gminy. O założeniu lub rozszerzeniu cmentarza komunalnego decyduje rada gminy, na której terenie cmentarz ma być założony lub rozszerzony. W miastach na prawach powiatu decyduje o tym rada miasta, po uzyskaniu zgody właściwego inspektora sanitarnego. Opinia tego inspektora jest również potrzebna radzie gminy (lub miasta ) do zamknięcia cmentarza komunalnego. Utrzymanie cmentarzy komunalnych i zarządzanie nimi należy do właściwych wójtów (burmistrzów, prezydentów miast ), na których terenie cmentarz jest położony.O założeniu lub rozszerzeniu cmentarza wyznaniowego decydują natomiast właściwe władze kościelne. Ulokowanie lub poszerzenie takiego cmentarza może jednak nastąpić jedynie na terenie przeznaczonym na ten cel w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, po uzyskaniu zgody właściwego inspektora sanitarnego. Podobnie jak w przypadku cmentarzy komunalnych zasięgnięcie opinii tego inspektora jest również przewidziane przez zamknięciem cmentarza wyznaniowego przez właściwą władzę kościelną. Związek wyznaniowy jest również odpowiedzialny za utrzymanie cmentarza wyznaniowego oraz jego zarząd.
Lokalizację cmentarzy (zarówno komunalnych jak i wyznaniowych ) określa rozporządzenie Ministra Gospodarki Komunalnej z 25 sierpnia 1959r.
w sprawie określenia, jakie tereny pod względem sanitarnym są odpowiednie na cmentarze ( Dz. U. z 1959r. Nr 52 poz. 315 ). Zgodnie z nim teren pod cmentarz powinien być zlokalizowany w sposób wykluczający możliwość wywierania szkodliwego wpływu cmentarza na otoczenie, w miarę możliwości na wzniesieniu, na gruncie przepuszczalnym i bez zawartości węglanu wapnia, nie podlegać zalewom oraz posiadać ukształtowanie umożliwiające łatwy spływ wód deszczowych.
Za najlepsze tereny pod cmentarze powinny być uznawane w szczególności tereny na krańcach skupisk ludzkich (miast lub wsi), na gruntach przeznaczonych pod zieleń publiczną lub odpowiednich na jej urządzenie. Rozporządzenie nakłada bowiem obowiązek zachowania odległości cmentarza od zabudowań mieszkalnych, od zakładów produkujących artykuły żywności, zakładów żywienia zbiorowego bądź zakładów przechowujących artykuły żywności oraz studzien, źródeł i strumieni, służących do czerpania wody do picia i potrzeb gospodarczych na co najmniej 150 m. Odległość ta może być ewentualnie zmniejszona do 50 m pod warunkiem, że teren w granicach od 50 do 150 m odległości do cmentarza posiada sieć wodociągową i wszystkie budynki korzystające z wody są do tej sieci podłączone. Odległość od granicy cmentarza ujęć wody o charakterze zbiorników wodnych, służących jako źródło zaopatrzenia sieci wodociągowej w wodę do picia i potrzeb gospodarczych, musi wynosić przynajmniej 500 m.
Wyżej wymienione dwa rodzaje cmentarzy są jedynymi prawnie dopuszczalnymi miejscami pochówku. Nie jest zatem prawnie dopuszczalne rozrzucenie prochów osoby zmarłej po polach, łące należącej do osoby zmarłej czy też na murawie stadionu ulubionej drużyny. Co więcej takie działanie będzie uznane za wykroczenie. Zgodnie bowiem z art. 18 ust. 1 ustawy o cmentarzach i chowaniu zmarłych, naruszenie wyżej wspomnianych przepisów niniejszej ustawy lub rozporządzeń wydanych na jej podstawie, podlega karze aresztu lub grzywny. Nadzór nad wykonywaniem jej przepisów oraz przepisów wykonawczych do ustawy sprawują starostowie, wójtowie, burmistrzowie ( lub prezydenci miast ) oraz właściwi miejscowo inspektorzy sanitarni. Ogólny nadzór nad sprawami objętymi niniejszą ustawą sprawują według właściwości ministrowie właściwi: do spraw gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej i do spraw zdrowia.
Pochówek
W związku z faktem, że w Polsce większość cmentarzy ma charakter wyznaniowy, możliwa jest sytuacja, w której gmina nie posiada cmentarza komunalnego. W takiej sytuacji zarząd cmentarza wyznaniowego ma obowiązek umożliwić pochowanie na tym cmentarzu, bez jakiejkolwiek dyskryminacji, osób zmarłych innego wyznania lub niewierzących. Zwłoki tychże osób, powinny być przez zarząd cmentarza traktowane na równi ze zwłokami osób należących do wyznania, do którego należy cmentarz, a w szczególności pod względem wyznaczenia miejsca pochowania, właściwego ceremoniału pogrzebowego i wznoszenia stosownych nagrobków. Zarząd cmentarza wyznaniowego należącego przykładowo do Kościoła Katolickiego nie może zatem odmówić ( pod karą aresztu lub grzywny ) pochowania luteranina, muzułmanina lub nawet ateisty ( ani jego osoby bliskiej ) o ile gmina nie posiada cmentarza komunalnego. Taka sama kara grozi za brak zgody na odbycie na jedynym w gminie cmentarzu wyznaniowym obrządku pogrzebowego zgodnego z inną religią. Reguły te stanowią uszczegółowienie zasady wolności religijnej i braku dyskryminacji ze względu na wyznanie ustanowionej w art. 53 Konstytucji. Zarząd cmentarza wyznaniowego nie może również odmówić pochowania zwłok osób, które posiadają nabyte prawo do pochówku w określonym miejscu tego cmentarza oraz osób jej bliskich, to jest małżonkowi, wstępnym, zstępnym, rodzeństwu i przysposobionym.
REGULAMIN CMENTARZA W ŁODZI – RETKINI
Zarząd cmentarza przy parafii NSJ w Łodzi-Retkini podaje do wiadomości:
*Groby po 20 latach bez względu na ich stan utrzymania, mogą być ponownie przekopane celem pochowania zmarłych ( Podstawa prawna: Ustawa z dn. 31 stycznia 1959 r. o cmentarzach i chowaniu zmarłych – tekst jednolity Dz.U.2000 r. Nr 23 poz. 295)
* Osoby pragnące utrzymać swoje groby rodzinne na dalsze 20 lat od pochowania, powinny zgłosić się do kancelarii cmentarza celem rejestracji i dokonania przewidzianych opłat.
*Wszystkie groby muszą być oznaczone tabliczką nekrologową z podaniem imienia, nazwiska i daty zgonu zmarłego. Groby powtórnie opłacone należy oznaczyć numerem otrzymanego pokwitowania.
*Groby należy utrzymywać w należytym porządku. Ich oznakowanie powinno być wykonane w sposób trwały, czytelny i w miejscu widocznym.
*Brak oznakowania powtórnie opłaconego grobu (placu) może spowodować omyłkowe pochowanie innych zmarłych.
*Wszelkie place i groby samowolnie zarezerwowane lub przywłaszczone pozostają w dyspozycji zarządu cmentarza.
*Stawianie nagrobków i budowanie piwnic powinno być uzgodnione z kierownictwem cmentarza i podlega opłacie.
*Wszelkie prace kamieniarskie na terenie cmentarza mogą być wykonywane tylko w godzinach otwarcia cmentarza.
Zabrania się:
- Dekorowania grobów darniną
- Stawiania ławek poza obrębem placu i utwardzania przejść
- Przebywania na terenie cmentarza w stanie nietrzeźwym lub budzącym zgorszenie oraz po godzinach zamknięcia cmentarza.
- Palenia tytoniu na terenie cmentarza
- Wprowadzania zwierząt na teren cmentarza
- Sadzenia lub wycinania drzew, przemieszczania mogił i nagrobków bez uzgodnienia z kierownictwem cmentarza
- Wjazdu na cmentarz wszelkimi pojazdami bez zgody kierownictwa cmentarza
- Wywożenia i przywożenia na cmentarz nagrobków bez zgody kierownictwa cmentarza
- Handlu, akwizycji i reklamy na terenie cmentarza
Uwaga:
Za skradzione kwiaty i inne przedmioty, za zniszczone pomniki lub ławki oraz za uszkodzone utwardzenia przejść, zarząd cmentarza nie ponosi odpowiedzialności