Parafia Zmartwychwstania Pańskiego w Łodzi

Rys historyczny:
Historia tej wspólnoty sięga roku 1974 r., kiedy to ks. Józef Caruk - rektor kaplicy na Cmentarzu św. Wojciecha (ul. Kurczaki 81/85) organizował ruch oazowy. Oficjalne erygowanie ośrodka duszpasterskiego w tym miejscu miało miejsce w 1988 r. Jego rektorem, a od 1 października 1989 r. proboszczem nowej parafii, został ks. Józef Dąbrowski, który - pokonawszy poważne kłopoty z lokalizacją - rozpoczął budowę kościoła, a przede wszystkim zadbał o ducha nowej parafii, mobilizując wiernych do wielkiego zaangażowania. Dzięki jego zapałowi duszpasterskiemu w parafii powstało wiele, prężnie działających wspólnot. Kolejny proboszcz - ks. Stanisław Łągwa kontynuował budowę świątyni oraz domu parafialnego. Od 2012 roku posługę proboszcza pełnił ks. Bogdan Marciniak, który kontynuował wyposażanie wnętrza, zadbał o otoczenie kościoła, a także dokończył budowę domu parafialnego. W tym czasie życie parafialne w całości przeniosło się z kaplicy cmentarnej do budynków parafialnych. Od 2024 roku proboszczem jest ks. Andrzej Borczyk. Obecnie trwają prace wykończeniowe na zapleczu duszpasterskim, porządkowany jest teren wokół kościoła, przeprowadzono wymianę oświetlenia oraz realizowana jest inwestycja wykonania nowych drzwi do świątyni.

Data erygowania: 14 V 1989 r. (bp Władysław Ziółek)

Historia budowy kościoła i jego architektura:
Rozpoczęcie budowy nastąpiło w 1996 r. Kościół zaprojektowali architekci: Marka Grymina i Mirosława Rybaka oraz konstruktor - inż. Janusza Freya. Świątynia zbudowana jest w stylu modernistycznym, a jej konstrukcja jest żelbetowo-murowa. Poświęcenie murów i stropu miało miejsce 9 kwietnia w Jubileuszowym Roku 2000. Obecnie wnętrze kościoła jest praktycznie wykończone.

Wyposażenie kościoła:
Wystrój świątyni łącznie z witrażami zaprojektował salezjanin - ks. Tadeusz Furdyna. W ścianie ołtarzowej kościoła umieszczono witraż gorejącego krzewu, nawiązujący do powołania Mojżesza. W centrum płomienia znajduje się tabernakulum, znad którego wychodzi krzyż, który wieńczy otoczenie aniołów. Na krzyżu wymalowane są znaki symbolizujące rany Zbawiciela, nawiązujące do tych, znajdujących się na paschale - świecy symbolizującej Uwielbionego Pana. Szczyt prezbiterium wieńczy witraż Chrystusa Zmartwychwstałego. Nad chórem przedstawiający Zesłania Ducha Świętego. Poza tym w świątyni znajduje się dwadzieścia witraży w nawie głównej przedstawiających Świętych Pańskich, a w nawach bocznych szesnaście witraży przedstawiających sceny z ewangelii. Na ścianach znajdują się kamienne stacje drogi krzyżowej.

W głównej nawie na suficie znajduje się pięć polichromii przestawiających chrystofanie i Maryję Wniebowziętą.

W prezbiterium umieszczono stały ołtarz, ambonę i chrzcielnicę.

W nawach znajdują się ołtarze boczne: po lewej stronie - Jezusa Miłosiernego, a po prawej - Matki Bożej Pogodnej.

Pod chórem, z prawej strony, jest mała kaplica św. Michała Archanioła z obrazem Archanioła oraz obrazem Matki Boskiej Częstochowskiej i niewielkim ołtarzem.

Ulice należące do parafii

• Bałtycka,
• Bronisławy,
• Chłodnikowa,
• Codzienna,
• Ideowa,
• Ireny,
• Klasowa,
• Kominowa,
• Komorniki,
• Konopnickiej,
• Kurczaki – od nr 42 i 81 do końca,
• Kwartalna,
• Lotna,
• Ogniskowa,
• Piesza,
• Płaska,
• Powtórna,
• Rolnicza,
• Sąsiedzka,
• Społeczna,
• Strażnicza,
• Studzienna,
• Szumna,
• Świetna,
• Torowa,
• Władysława Warneńczyka,
• Wigilijna,
• Witolda,
• Zygmunta – 51–87 i 64–80.