Home / Sakramenty / Sakrament Pokuty i Pojednania

Sakrament Pokuty i Pojednania

SAKRAMENT POKUTY I POJEDNANIA

Kościół Katolicki uczy: „Przez sakramenty wtajemniczenia chrześcijańskiego człowiek otrzymuje nowe życie w Chrystusie. Przechowujemy jednak to życie <<w naczyniach glinianych>> (2 Kor 4, 7). Obecnie jest ono jeszcze „ukryte z Chrystusem w Bogu” (Kol 3, 3). Jesteśmy jeszcze w „naszym przybytku doczesnego zamieszkania” (2 Kor 5, 1), poddani cierpieniu, chorobie i śmierci. To nowe życie dziecka Bożego może ulec osłabieniu, a nawet można je utracić przez grzech.” (KKK1420). „Nasz Pan Jezus Chrystus, lekarz naszych dusz i ciał, który odpuścił grzechy paralitykowi i przywrócił mu zdrowie ciała, chciał, by Kościół mocą Ducha Świętego kontynuował Jego dzieło uzdrawiania i zbawiania, które obejmuje także jego członki. Jest to celem dwóch sakramentów uzdrowienia: sakramentu pokuty i namaszczenia chorych.” (KKK1421)

„Grzech jest przede wszystkim obrazą Boga, zerwaniem jedności z Nim. Narusza on równocześnie komunię z Kościołem. Dlatego też nawrócenie przynosi przebaczenie ze strony Boga, a także pojednanie z Kościołem, co wyraża i urzeczywistnia w sposób liturgiczny sakrament pokuty i pojednania.” (KKK1440)

„<<Ci zaś, którzy przystępują do sakramentu pokuty, otrzymują od miłosierdzia Bożego przebaczenie zniewagi wyrządzonej Bogu i równocześnie dostępują pojednania z Kościołem, któremu, grzesząc, zadali ranę, a który przyczynia się do ich nawrócenia miłością, przykładem i modlitwą>>”. (KKK1422).

Sakrament pokuty i pojednania nazywany  jest też sakramentem nawrócenia, ponieważ „(…) urzeczywistnia w sposób sakramentalny wezwanie Jezusa do nawrócenia, drogę powrotu do Ojca, od którego człowiek oddalił się przez grzech.” (KKK1423). Nazywa się go też sakramentem pokuty, ponieważ „(…) ukazuje osobistą i eklezjalną drogę nawrócenia, skruchy i zadośćuczynienia ze strony grzesznego chrześcijanina.” (KKK1423)

Nazywa się go sakramentem spowiedzi, ponieważ „(…) oskarżenie – spowiedź z grzechów przed kapłanem jest istotnym elementem tego sakramentu. Sakrament ten jest również <<wyznaniem>>, uznaniem i uwielbieniem świętości Boga oraz Jego miłosierdzia wobec grzesznego człowieka.” (KKK 1424). Nazywa się go sakramentem przebaczenia, ponieważ „(…) przez sakramentalne rozgrzeszenie wypowiedziane słowami kapłana Bóg udziela penitentowi <<przebaczenia i pokoju>>(…)” (KKK1424). Nazywa się go ostatecznie sakramentem pojednania, ponieważ „(…) udziela grzesznikowi miłości Boga przynoszącej pojednanie: <<Pojednajcie się z Bogiem>> (2 Kor 5, 20). Ten, kto żyje miłosierną miłością Boga, jest gotowy odpowiedzieć na wezwanie Pana: <<Najpierw idź i pojednaj się z bratem swoim>> (Mt 5, 24).” (KKK1424)

Warunki dobrej spowiedzi:

1. Rachunek sumienia
2. Żal za grzechy
3. Mocne postanowienie poprawy
4. Szczere wyznanie grzechów
5. Zadośćuczynienie Bogu i bliźnim

W czasie rachunku sumienia przystępujący do spowiedzi powinien zwrócić szczególną uwagę na grzechy ciężkie czyli takie, które popełnił w pełni świadomie i w pełni dobrowolnie w rzeczy ważnej i szczerze wyznać je na spowiedzi.

Do spowiedzi, a więc sakramentu pokuty i pojednania można przystąpić każdego dnia przed Mszą Świętą o godzinie 18:00, a niedzielę i święta nakazane najczęściej podczas każdej Mszy Świętej. W każdy Pierwszy Piątek Miesiąca spowiedź święta ma miejsce w kościele od godziny 17:30. Kapłani udający się do chorych w tym dniu też udzielą tego sakramentu.

Scroll To Top