Parafia Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Konstantynowie Łódzkim

RYS HISTORYCZNY
Data erygowania: 1858 r. (abp warszawski Antoni Melchior Fijałkowski)
Historia budowy kościoła i jego architektura:
Kościół w stylu neogotyckim zaprojektował architekt włoski Bolonini. Zbudowany w latach 1826–1832 z cegły na zaprawie wapiennej, pokryty dachówką. Konsekrowany 8 IX 1887 r. przez biskupa warszawskiego Kazimierza Ruszkiewicza. W listopadzie 1914 r. świątynia została poważnie uszkodzona, uległa pożarowi na skutek działań wojennych. Odbudowana w latach 1917–1922 według planów arch. W. Kijewskiego z Łodzi. W latach 1972–1976 gruntownie przebudowana na planie prostokąta wg projektu arch. Aleksandra Mielniczaka z Łodzi. W 1980 r. dokonano przebudowy prezbiterium (rozszerzenie). Bryła świątyni ma układ bazylikowy.
Wyposażenie kościoła:
Ważniejsze elementy wyposażenia kościoła: drewniana ambona ozdobiona rzeźbami: Mojżesza i czterech Ewangelistów; 3 neogotyckie, dębowe ołtarze z 1928 r.: główny – Matki Boskiej Częstochowskiej, Najświętszego Serca Jezusowego, św. Józefa. Do zabytków sztuki stanowiących własność parafii należą: obraz MB Częstochowskiej sprzed 1914 r., ocalały po pożarze kościoła, przemalowany przez ks. Wincentego Kiliana, (olej, płótno na desce) przedtem pokryty srebrną, trybowaną sukienką; obraz św. Marcina (XIX w. olej płótno); krzyż z rzeźbionym w drewnie wizerunkiem Chrystusa ufundowany w 1928 r. przez Stowarzyszenie Śpiewacze „Chopin”; wizerunek Chrystusa na krzyżu odlany w mosiądzu (z poł. XIX w.); kielich z herbem Ostoja – dar Gustawa Krzywiec Okołowicza (XIX w.); neogotycka, pozłacana monstrancja (pocz. XX w. Norblin); ornat z tkaniny (ok. poł. XIX w.); 2 portrety trumienne fundatorów malowane na blasze: Mikołaja Krzywiec Okołowicza († 1841) i jego żony Marianny z Piersickich († 1832) w owalnych ołowianych ramach; mosiężny żyrandol (z poł. XIX w.) i zegar beckerowski. Parafia ma 3 dzwony żeliwne odlane w 1949 r. w firmie Możyszka w Łodzi, zawieszone na wieży kościoła oraz 3 dzwony spiżowe, odlane w 1991 r. przez firmę Felczyńskich w Przemyślu, zawieszone na żelaznej konstrukcji, nakryte daszkiem, ufundowane przez parafianina Wacława Luciejewskiego, 24-głosowe organy piszczałkowe (2004 r.).

Ulice należące do parafii

Aleksandrowska – nr 1–10, Dąbrowa, Dąbrowska, Dąbrowa Srebrna, Dolna, Gdańska, Jagodnica – 26–44, Jana Pawła II – 1–19 i 2–20, Kilińskiego 1–39 i 2–46, Kopernika, pl. Kościuszki, Krótka, ks. Łabentowicza, Łaska – 1–15 i 2–18, Łódzka, Nad Jasienią, Nadrzeczna, Narutowicza, Norwida, Ogrodowa, Piłsudskiego, Sadowa, Skłodowskiej-Curie, Słowackiego, Stare Złotno – 58–105, Zgierska – 1–100, Żeromskiego