"Dziecięce ślady Powstania Warszawskiego"- to tytuł wystawy przygotowanej przez Muzeum Dzieci Polskich, z okazji 80. rocznicy Powstania Warszawskiego. Wystawy została otwarta przy Archikatedrze Łódzkiej 1 sierpnia.
80. rocznica wybuchu Powstania Warszawskiego to okazja, aby zaprezentować najnowszą wystawę Muzeum Dzieci Polskich – ofiar totalitaryzmu pt. „Dziecięce ślady Powstania Warszawskiego”. Ekspozycja przedstawia tragiczne losy najmłodszych powstańców.
- Wystawa przybliża temat najmłodszych uczestników Powstania Warszawskiego oraz dzieci, które razem z dorosłymi przeżywały koszmar wojny. Mali powstańcy byli m.in. świadkami niemieckich zbrodni na Woli, Ochocie, Starówce i w innych dzielnicach Warszawy. Bezpośrednio albo pośrednio uczestniczyli w walkach, cierpieli na skutek bombardowań lotniczych i ostrzału artyleryjskiego– mówi Szymon Nowak, pracownik działu naukowego Muzeum.
Wiele z dzieci Powstania Warszawskiego zginęło, zostało rannych, osieroconych lub okaleczonych. Te, które przeżyły, podkreślały, że traumatyczne wspomnienia wojny zostałyz nimi na zawsze.
„Było nas 15 wraz ze starszą sanitariuszką (imienia nie pamiętam). Wiek dziewcząt 15-18 lat. Muszę przyznać, że dziewczęta przyjęły postawę bardzo dzielną, taką, jaką powinna przyjąć harcerka. Niemcy w bestialski sposób zaczęli rozstrzeliwać najpierw lekarzy na naszych oczach, strzelając najczęściej w tył głowy. I tak po kolei doszli do nas. Kazali wystąpić kilka kroków naprzód, a sami strzelali do nas grupami. Wystąpiłam razem ze wszystkimi, śpiewając »Jeszcze Polska…«. Na odgłos strzałów upadłam, a obok mnie z roztrzaskanymi głowami dziewczęta. (…) Leżąc w pozycji z podkurczonymi nogami, przeżyłam wszystko, słyszałam całą tragedię do końca”– czytamy we wspomnieniach Wandy Łokietek-Borzęckiej, która przeżyła niemieckie zbrodnie w szpitalu św. Łazarza.
