Złożenie darów

Katecheza dwudziesta (niedziela, 27 kwietnia): Złożenie darów
Po liturgii słowa rozpoczyna się liturgia eucharystyczna, na początku której przynosi się do ołtarza dary: chleb, wino i wodę, które staną się Ciałem i Krwią Chrystusa. Tę część liturgii mszalnej, dawniej nazywaną „ofiarowaniem”, dzisiaj Mszał określa jako „przygotowanie darów” i pod tym pojęciem rozumie ryty przygotowujące do złożenia ofiary. Najważniejszym darem i zarazem ofiarą mszalną jest sam Jezus. My w tę zbawczą ofiarę Wcielonego Syna Bożego włączamy się podczas celebracji liturgicznej. Pragnienie czynnego włączenia się w ofiarę Chrystusa uwidacznia się w przynoszonych darach chleba i wina, które podczas konsekracji staną się dla nas „chlebem życia” i „napojem duchowym”.
Obrzęd złożenia darów rozpoczyna się przygotowaniem ołtarza jako miejsca liturgii eucharystycznej. Na mensie ołtarza umieszcza się korporał, puryfikaterz, mszał i kielich. Wskazane jest, aby chleb i wino przynosili w procesji do ołtarza sami wierni. Praktyka przynoszenia darów swoimi korzeniami sięga czasów starożytnych. Pierwotnie widziano w niej manifestację wiary w dobrego Boga – Stworzyciela. Od IV wieku procesja z darami upowszechniła się w całym Kościele. Duchowe znaczenie tego gestu polega na tym, że wszyscy uczestniczą w eucharystycznym świętowaniu. Z całym swoim codziennym życiem, ze swoimi troskami i radościami zostajemy zanurzeni w paschalnej ofierze Wcielonego Syna Bożego. Idąc w procesji z darami do ołtarza wyrażamy naszą gotowość do oddania się Bogu Ojcu na wzór Jezusa Chrystusa, w miłości i posłuszeństwie oraz do służby bliźnim. Dary, jakimi są chleb i wino, to przede wszystkim dary Boże, ale także owoce ziemi i pracy rąk ludzkich. W tym drugim znaczeniu są one odzwierciedleniem całego naszego życia z trudami i cierpieniami, które pragniemy złożyć Ojcu niebieskiemu wraz z Ofiarą Jego Syna Jezusa Chrystusa. Uczestnicząc w obrzędzie złożenia darów wyznajemy naszą wiarę w Boga, który jest Królem całego świata i dziękujemy Mu za to, że codziennie nas przyodziewa, karmi i podtrzymuje w istnieniu.