Alleluja

Katecheza piętnasta, (niedziela, 9 marca): Alleluja
W niedzielę i uroczystości po drugim czytaniu, a w dni powszednie po psalmie responsoryjnym, następuje uroczysty śpiew Alleluja, poprzez który lud Boży pozdrawia Chrystusa, odwieczne Słowo Ojca. Radosne wołanie Alleluja pochodzi z tradycji hebrajskiej i jest pełnym radości śpiewem pochwalnym na cześć Boga, w którym dominuje podziw i zachwyt wobec Jego wielkich dzieł. W Apokalipsie śpiew Alleluja towarzyszy zaślubinom Baranka oraz wyraża radość mieszkańców nieba z przebywania w świetle Bożej obecności. Ojcowie Kościoła , zwłaszcza św. Augustyn i św. Hieronim w rozbrzmiewaniu aklamacji Alleluja dostrzegają podobieństwo do gromu i huku fal morskich. W liturgii rzymskiej śpiew Alleluja pojawia się pod koniec IV wieku i początkowo ściśle związany jest z liturgią wielkanocną. Papież Grzegorz Wielki rozszerzył stosowanie tej aklamacji na cały rok kościelny oprócz Wielkiego Postu i zwyczajowo także Adwentu. Śpiew Alleluja jest w liturgii charakterystycznym wyśpiewaniem wielkanocnej radości. Według Ojca świętego Benedykta XVI uroczysta intonacja potrójnego Alleluja, wykonywana przez samego celebransa w najważniejszej celebracji roku liturgicznego – w Wigilię Paschalną, jest trzecim, obok światła i wody, głównym symbolem chrześcijańskiej Paschy. Liturgia posoborowa przewiduje śpiew aklamacji Alleluja w każdym okresie liturgicznym, z wyjątkiem Wielkiego Postu, aby w ten sposób uwypuklić fakt, iż radość ze zmartwychwstania Chrystusa nie przemija, ale ciągle towarzyszy życiu Kościoła i je przenika. Śpiew Alleluja wykonuje zwykle całe zgromadzenie liturgiczne pod przewodnictwem scholi albo kantora. Natomiast werset przed Ewangelią śpiewa sam kantor lub schola. Podczas wykonywania zarówno aklamacji, jak i wersetu, zgromadzenie liturgiczne przyjmuje postawę stojącą, w której manifestuje się radość. W ten sposób uczestnicząc w Eucharystii pozdrawiamy Zmartwychwstałego Pana obecnego w swoim Słowie oraz wyrażamy naszą gotowość przyjście i wypełniania w codziennym życiu usłyszanego Słowa Bożego