Modlitwy towarzyszące składaniu darów

Katecheza XXVII (niedziela, 15 czerwca): Modlitwy towarzyszące składaniu darów

Podczas przygotowania na ołtarzu darów chleba i wina wykonuje się najczęściej (nie do końca poprawnie nazywany) śpiew na ofiarowanie, stąd modlitwy, które towarzyszą tym czynnościom kapłan wypowiada zazwyczaj po cichu. Dla uświadomienia sobie treści powyższych oracji przytoczmy je w całości. Kapłan unosząc nad ołtarzem patenę z chlebem mówi cicho: „Błogosławiony jesteś, Panie, Boże wszechświata, bo dzięki Twojej hojności otrzymaliśmy chleb, który jest owocem ziemi i pracy rąk ludzkich; Tobie go przynosimy, aby stał się dla nas chlebem życia”.
Potem kładzie patenę z chlebem na korporale. Jeśli w tym czasie nie wykonuje się śpiewu, kapłan może odmówić tę modlitwę głośno. Wszyscy wierni odpowiadają wtedy: „Błogosławiony jesteś Boże, teraz i na wieki”.
Następnie wlewając do kielicha wino i nieco wody mówi: „Przez to misterium wody i wina daj nam, Boże, udział w bóstwie Chrystusa, który przyjął nasze człowieczeństwo”.
Unosząc kielich nad ołtarzem mówi: „Błogosławiony jesteś, Panie, Boże wszechświata, bo dzięki Twojej hojności otrzymaliśmy wino, które jest owocem winnego krzewu i pracy rąk ludzkich; tobie je przynosimy, aby stało się dla nas napojem duchowym”. Następnie stawia kielich na korporale. Jeśli nie wykonuje się śpiewu kapłan również tę modlitwę może wypowiedzieć głośno, a wszyscy odpowiadają: „Błogosławiony jesteś Boże, teraz i na wieki”.
Modlitwy towarzyszące przygotowaniu darów są uwielbieniem Boga, są jakby przejściem od tego, co jest udziałem człowieka, do tego, co pochodzi od Boga. W człowieku przynoszącym dary dokonuje się nowa rzeczywistość, nowe działanie Boga, złączenie się z ofiarą Jezusa Chrystusa. Treści tych modlitw wyrażają naszą gotowość do złożenia Bogu nie tylko daru materialnego, ale i samych siebie. Przyjmując dar Boży stajemy się do dyspozycji Boga.
Po modlitwach, w formie błogosławienia Boga następuje jeszcze jedna. Kapłan pochyla się i mówi cicho: „Przyjmij nas, Panie, stojących przed Tobą w duchu pokory i z sercem skruszonym; niech nasza ofiara tak się dzisiaj dokona przed Tobą, Panie Boże, aby się tobie podobała. Obmyj mnie, Panie, z mojej winy i oczyść mnie z grzechu mojego”.
Ta modlitwa wyraża uniżenie człowieka i prośbę do Boga o przyjęcie ofiary, w której złączony jest on z ofiarą Jezusa Chrystusa. Podczas składania darów człowiek deklaruje swą otwartość na przyjęcie Bożego planu, przez który w jego sercu i życiu może dokonać się ofiara Chrystusa.