O parafii i Retkini

HISTORIA WSI RETKINI

Historia wsi Retkinia sięga pierwszych wieków drugiego tysiąclecia chrześcijaństwa. W XII wieku na terenie Kasztelanii Chrobskiej wzdłuż rzek Ner, Dobrzynka, Grabia, Wolbórka rozwinęło się osadnictwo. W 1398 roku w dekrecie erekcyjnym parafii św. Mateusza w Pabianicach wymieniona jest wieś Retkinia. Przez sześć wieków należała ona do Kapituły krakowskiej i parafii św. Mateusza. Od roku 1797 przeszła na własność skarbu pruskiego. W wieku XIX kolejno należała do Prus, Księstwa Warszawskiego, Królestwa Polskiego i Caratu Rosyjskiego (jako cząstka dóbr narodowych ekonomii Pabianice). W roku 1839 skarb Królestwa Polskiego odsprzedał Retkinię Janowi i Konstantemu Siemiętkowskim. Następnymi właścicielami byli: Mateusz Lubowiecki, w roku 1854 Retkinię nabył Wilhelm Nęcki (liczyła wówczas 50 domów, 650 osób, 946 mórg ziemi ornej). Podczas komasacji ziemi w roku 1875 powstało nowe zagospodarowanie, dzielące Retkinię na Zagrodniki, Brzózki, Działy i Długą Kolonię. Od tego czasu wzmogły się starania mieszkańców Retkini u władz państwowych i kościelnych o własny kościół. Zezwolenie otrzymano w roku 1910.

 

PARAFIA

Rzymskokatolicka Parafia w Retkini pod wezwaniem Najświętszego Serca Jezusowego została erygowana przez Biskupa Włocławskiego Kazimierza Zdzitowieckiego dekretem z dnia 18 maja 1910 roku. W uroczystość Najświętszego Serca Jezusowego - 5 czerwca - Ks. Biskup poświęcił kościół. Zbudowany był on z cegły na planie krzyża łacińskiego z jedną nawą długości 26 m i szerokości 11 m. Poprzeczne ramię krzyża stanowiły kaplice boczne o pow. 20 m2. Czworokątną wieżę gotycką dobudowano po poświęceniu kościoła. Została ona włączona w architekturę rozbudowanego kościoła w 1978r. Ze starego kościoła korzystali parafianie do zakończenia budowy nowego, co miało miejsce w 1983 roku.

 

NOWY KOŚCIÓŁ NA OSIEDLU RETKINIA

Na terenie Parafii Najświętszego Serca Jezusowego w latach: 1970–78 przystąpiono do budowy 100-tysięcznego osiedla Retkinia i części Karolewa. Kościół z 1910 roku o pow. 260 m2 był niewspółmiernie mały w stosunku do liczby mieszkańców. W roku 1978 władze państwowe pozwoliły na rozbudowę istniejącego kościoła z zachowaniem starej wieży. Usytuowanie bryły tej budowli Sylwetka było bardzo uzależnione od warunków zewnętrznych ograniczających rozbudowę: należało uwzględnić adaptację starej wieży stojącej blisko granicy działki oraz fakt, że stary kościół musiał funkcjonować przez cały czas budowy aż do pokrycia dachu. Problem ten rozwiązał architekt, który zaproponował dwukondygnacyjny kościół zaplanowawszy usytuowanie kościoła górnego na wysięgach, co znacznie zwiększyło jego powierzchnię. Inwestorem budowy był proboszcz ks. Jan Sobczak, architektem mgr Marian Sordyl, konstruktorem dr Jan Frey, kierownikiem budowy inż. mgr Edward Stefanowicz. Budowa była prowadzona metodą gospodarczą, trwała od 08.07.1978 do jesieni 1982 r. Budżet stanowiły dobrowolne ofiary wiernych.
Nowy kościół poświęcił Ks. Biskup Józef Rozwadowski dnia 28 listopada 1982 roku.

 

PODZIAŁ PARAFII I POWSTANIE NOWEGO DEKANATU

 

PARAFIA CHRYSTUSA KRÓLA

Oddanie do użytku nowego kościoła wraz z salkami katechetycznymi nie rozwiązało problemu lokalowego dla katechezy i duszpasterstwa z całej Retkini. Na terenie parafii wyłoniło się sześć skupisk bloków, zwanych osiedlami: Zagrodniki, Piaski, Hufcowa, Balonowa, Śródmieście Retkini, Kusocińskiego, Pienista i część Karolewa. Na katechezę uczęszczało ok. 16 tysięcy dzieci i młodzieży. Powstała potrzeba utworzenia nowych parafii i zbudowania nowych ośrodków duszpasterskich. Rada parafialna podjęła decyzję, by, podobnie jak całe osiedle budowało kościół NSJ, tak cała parafia budowała tymczasowe kaplice, salki katechetyczne i mieszkania dla księży nowych parafii. W lutym 1983r. Ks. Biskup Józef Rozwadowski erygował parafię Chrystusa Króla we wschodniej części osiedla na Piaskach i części Karolewa. Zgodnie z przyjętym planem 28 sierpnia odbyło się poświęcenie nowego ośrodka. Po poświęceniu Ks. Proboszcz Edward Dudziński rozpoczął samodzielne duszpasterstwo w parafii Chrystusa Króla.

 

PARAFIA NAJŚWIĘTSZEJ EUCHARYSTII

Mimo długiego sprzeciwu władz miejskich w roku 1987 udało się uzyskać zgodę na utworzenie nowej parafii w rejonie zachodnim, na osiedlu Balonowa, przy ul. ks. J. Popiełuszki. Podczas uroczystości papieskiej Krajowego Kongresu Eucharystycznego odbywającej się na terenie tutejszej parafii odczytano dekret erekcyjny. Na podobnych warunkach jak w poprzedniej parafii wybudowano kaplicę wraz salkami i w czerwcu 1988 roku Ks. Biskup Bohdan Bejze ją poświęcił. Nowe probostwo objął Ks. Bogdan Papiernik, który do 1994 roku nadal mieszkał w parafii NSJ.

 

PARAFIA ŚWIĘTEJ RODZINY

W roku 1989 Ks. Biskup Władysław Ziółek erygował nową parafię w północnej części Retkini przy ul. Kusocińskiego. Tą samą metodą wybudowano kaplicę i salki. Uroczystego poświęcenia dokonał Ks. Biskup Władysław Ziółek 15 września 1991r. Od tego dnia Ks. proboszcz Czesław Duk rozpoczął samodzielne duszpasterstwo w parafii. W prezbiterium kaplicy mieści się rzeźba Świętej Rodziny ze starego kościoła Najświętszego Serca Jezusowego

PARAFIA WNIEBOWSTĄPIENIA PAŃSKIEGO

W roku 1989 Ks. Biskup Władysław Ziółek wydał dekret erygujący parafię Wniebowstąpienia Pańskiego w części południowej Retkini na osiedlu Pienista. Przy budowie ośrodka duszpasterskiego dla tej parafii odstąpiono od poprzednich założeń. Tymczasowa kaplica z zakrystią i kancelarią zostały wybudowane jako część kościoła docelowego. W dniu 27 września 1992r. Ks. Biskup Władysław Ziółek poświęcił plac i kaplicę. Nową parafię objął Ks. proboszcz Kazimierz Zaleski. Wraz z ks. wikariuszem zamieszkiwali dalej na plebanii parafii NSJ do roku 1999.

 

ERYGOWANIE DEKANATU

Po ustaleniu granic 4 nowych parafii, wokół parafii NSJ Ks. Biskup Ordynariusz dekretem z dnia 6 grudnia 1990 roku powołał nowy Dekanat Łódź-Retkinia, jeden z większych dekanatów łódzkich. Jego erygowanie stworzyło warunki do stabilizacji duszpasterstwa na osiedlu. Retkinia, oddzielona od centrum miasta torami kolejowymi, jedna kiedyś parafia, teraz zostaje ponownie połączona dekanatem. Pierwszym Dziekanem nowego Dekanatu został mianowany Ks. Jan Sobczak - proboszcz parafii NSJ, Wicedziekanem został Ks. Edward Dudziński - proboszcz parafii Chrystusa Króla, Ojcem Duchownym Ks. Andrzej Baran – wikariusz parafii NSJ.

 

KONSEKRACJA KOŚCIOŁA NAJŚWIĘTRZEGO SERCA JEZUSOWEGO
I KORONACJA OBRAZU

Po zakończeniu podziałów parafia NSJ mogła skoncentrować się na wykończeniu własnego kościoła i stabilizowaniu duszpasterstwa. Działania podjęto w dwóch zasadniczych dziedzinach: przygotowania wnętrza kościoła do konsekracji i organizowania stałych zespołów duszpasterskich. Opóźnienie wystroju wnętrza kościoła z powodu budowy kaplic dla nowych parafii okazało się korzystne. Zaistniały nowe możliwości doboru materiałów i technologii. W tym czasie plastycy przygotowali bardziej dojrzałą koncepcję wystroju wnętrza. Do ich grona należeli: architekt kościoła Marian Sordyl, plastyczka Barbara Osińska, Stanisław Janiszewski, rzeźbiarze Krystyna i Tadeusz Solscy, Beata Mirowska, Wojciech Gryniewicz, Kazimierz Żuk, Przemysław Pawłowicz. Wykonawcami byli: Zbigniew Piętkowski, Jan Tomaszewski, firma ABLADOR. Pierwszym etapem przygotowania kościoła do konsekracji było wykonanie i instalacja organów.
Wykończeniem chóru i organów zajęli się architekt kościoła, organmistrz Jan Kokot, Antoni Góralczyk, Jacek i Ryszard Kasprowicz, Sławomir Sjota i Wiesław Niżnik
Zamierzone prace związane z usakralnieniem wnętrza kościoła zostały zakończone. W uroczystość Najświętszego Serca Jezusowego roku 30 czerwca 2000 roku, w 90 rocznicę erygowania parafii, Ks. Arcybiskup Władysław Ziółek dokonał konsekracji kościoła. Wzięło w niej udział około 60 kapłanów i licznie zgromadzeni wierni całej Retkini.
Po konsekracji i zakończeniu roku jubileuszowego wśród duszpasterzy i zespołów parafialnych wyłoniła się myśl podziękowania Bogu za otrzymane łaski. Uważano, że na tle historii Retkini ostatnie lata zaowocowały dużymi osiągnięciami zarówno w kościele NSJ, jak i nowo powstałych parafiach. Podjęto więc decyzję o koronacji obrazu Matki Bożej Nieustającej Pomocy, przed którym co tydzień modlono się powierzając wszystkie sprawy, problemy Kościoła retkińskiego i indywidualnych osób. Obraz i korony były ufundowane jako pierwszy dar w nowo budowanym kościele. Oficjalną decyzję podjął Ks. Proboszcz wraz z Radą Parafialną wiosną 2001 roku.
Inicjatywę tę poparli Ojcowie Redemptoryści: O. Marian Sojka – wykładowca Instytutu Edukacji Narodowe i Dyrektor Domu OO. Redemptorystów w Skarżysku Kamiennej – O. Zbigniew Pieńkos. Potwierdzili oni zasadność koronacji. Podjęli się też przygotowania parafii, przeprowadzając dwukrotne rekolekcje. Dziewięciomiesięczną Nowennę przeprowadził Ksiądz Proboszcz. Na jego prośbę a także na prośbę Rady Parafialnej, przedstawicieli zespołów, Ks. Arcybiskup Władysław Ziółek wydał dekret koronacji obrazu na prawie diecezjalnym. Uroczystość koronacyjna obrazu Matki Bożej odbyła się 19 maja 2002 roku w Niedzielę Zesłania Ducha Świętego. Przed nałożeniem koron Ksiądz Proboszcz wraz z delegacją złożyli swoje świadectwa oraz księgę świadectw o doznanych łaskach przez pośrednictwo Matki Bożej Nieustającej Pomocy. W koronacji uczestniczył Ojciec Prowincjał Ojców Redemptorystów, ojcowie Redemptoryści, kilkudziesięciu księży, liczne delegacje, artyści, telewizja, Radio Maryja i ponad 5000 wiernych
Po koronacji zawiązał się Apostolat Maryjny, który w oparciu o Statut podjął się szerzenia kultu maryjnego i troski o obraz koronowany. Powstała też nowa Róża Matki Bożej Nieustającej Pomocy. Zobowiązano się do otwarcia kościoła w każdą sobotę i całodziennej modlitwy. Kopia obrazu koronowanego nawiedzała rodziny w parafii.