Rodzina wobec dziecka |
Autor: Aldona Ziętala | |||||||
21.04.2010. | |||||||
Strona 3 z 5 „Nie ma kaleki jest człowiek” Dziecko powinno czuć, że jest w rodzinie kochane, cenione za to, kim jest, z całą swoją niepowtarzalną rzeczywistością. Każdy człowiek niepełnosprawny ma prawo do bycia akceptowanym jako pełnoprawny członek rodziny, ma prawo być traktowanym w sposób godny i pełen szacunku, dokonywania wyborów osobistych według własnych potrzeb, a także sprawowania kontroli nad sobą samym i własnym życiem. Dzieci dotknięte jakąkolwiek niepełnosprawnością potrzebują akceptacji, miłości, szacunku, pomocy, odpowiednich warunków rozwoju. Potrzebują szerszego kontaktu społecznego, przede wszystkim kontaktu z dziećmi, ze swymi rówieśnikami. Ogromną rolę w wychowaniu dziecka niepełnosprawnego odgrywają dziadkowie. Ich pomoc i wsparcie są trudne do przecenienia. Jest to przede wszystkim pomoc w opiece nad niepełnosprawnym wnukiem i jego wychowaniu, wsparcie emocjonalne i duchowe. Dziadkowie są dla niepełnosprawnego wnuka osobami szczególnymi. Jest tak m.in. dlatego, że ofiarują mu nie tylko miłość, ale i pełne zrozumienie. Najlepszą szkołą dla kształtowania i rozwijania umiejętności społecznego bytowania dzieci niepełnosprawnych jest kochana i kochająca je rodzina. Nauka rozpoczyna się po urodzeniu dziecka. Największą rolę w uczeniu dziecka odgrywa matka, zazwyczaj spontanicznie i nieświadomie. Pojawia się jako źródło przyjemności, stymulacja i wielka nagroda. To matka wprowadza dziecko w otaczający świat, wspólnie z dzieckiem odkrywa otoczenie, pozwala je badać i poznawać na wiele różnych sposobów. Matka wprowadza dziecko w świat zabawy. Istotą zabawy musi być przyjemność i to wzajemna, rodzica i dziecka. Rewalidacja to proces kształtowania u niepełnosprawnego dziecka sprawności niezbędnych do samodzielnego życia w społeczeństwie. Jest to proces złożony i długotrwały. Służy samorealizacji, wzmacniając szanse wykorzystanie potencjału możliwości i uzyskania poczucia zgodności działań i pragnień. Służy również podjęciu przez podmiot określonej roli społecznej i nauce realizacji tej roli. Rewalidacja dzieci w rodzinie powinna spełniać następujące założenia:
Ad. 1 Osobowość dziecka kształtuje się w środowisku rodzinnym.
Ad. 2 Uczenie się wymaga aktywności
Ad. 3 Uczenie się przebiega w kontekście społeczno-kulturowym.
Ad. 4 Każdy człowiek powinien mieć możliwość podmiotowego działania.
Wychowanie niepełnosprawnego dziecka modyfikuje dotychczasowe życie zawodowe rodziców. Wiąże się to przede wszystkim z koniecznością przerwania pracy zawodowej przez matkę. Przerwanie pracy obniża materialny standard rodziny. Rodzice wychowujący niepełnosprawne dziecko nie tylko wycofują się z dotychczasowych kontaktów towarzyskich, ale również ograniczają swe uczestnictwo w życiu kulturalnym. Bardzo często odczuwają lęk przed posiadaniem następnych dzieci. Jest on szczególnie silny, gdy jego niepełnosprawność ma charakter wrodzony. Lęk ten rzutuje na stosunki między małżonkami i na atmosferę życia rodzinnego. |
« poprzedni artykuł |
---|