Autor: ks. Paweł Kłys
Wyświetleń: 1099
Podziękowanie Bogu za dar w osobie Świętego Jana Pawła II - Słowo wprowadzenia arcybiskupa metropolity łódzkiego Marka Jędraszewskiego na rozpoczęcie Eucharystii
Udostępnij

„Kościół żyje dzięki Eucharystii (Ecclesia de Eucharistia vivit). Ta prawda wyraża nie tylko codzienne doświadczenie wiary, ale zawiera w sobie istotę tajemnicy Kościoła. Na różne sposoby Kościół z radością doświadcza, że nieustannie urzeczywistnia się obietnica: «A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni aż do skończenia świata» (Mt 28, 20). Dzięki Najświętszej Eucharystii, w której następuje przeistoczenie chleba i wina w Ciało i Krew Pana, raduje się tą obecnością w sposób szczególny. Od dnia Zesłania Ducha Świętego, w którym Kościół, Lud Nowego Przymierza, rozpoczął swoje pielgrzymowanie ku ojczyźnie niebieskiej, Najświętszy Sakrament niejako wyznacza rytm jego dni, wypełniając je ufną nadzieją” (Ecclesia de Eucharistia, 1).

Drodzy Siostry i Bracia!

Tymi słowami w 2003 roku kanonizowany już Ojciec Święty Jan Paweł II rozpoczął swoją ostatnią Encyklikę Ecclesia de Eucharistia. Jakże bardzo te słowa odnoszą się do tego, co przeżywamy dzisiaj, bo to dzisiaj obchodzimy uroczystość Zesłania Ducha Świętego, w którym, jak pisał Ojciec Święty: „Kościół, Lud Nowego Przymierza, rozpoczął swoje pielgrzymowanie ku ojczyźnie niebieskiej” (Ecclesia de Eucharistia, 1). Sięgamy zatem do samych początków Kościoła. Jakże znamienne jest także i to, że nasze dzisiejsze pielgrzymowanie eucharystyczne rozpoczęliśmy w kościele Matki Boskiej Zwycięskiej, tej Matki, która razem z Apostołami trwała w Wieczerniku na modlitwie, prosząc swego Syna, aby od Ojca zesłał Ducha Świętego, i która razem z Apostołami cieszyła się radością Zielonych Świątek.

Dzisiaj także przeżywamy w sposób szczególny, co znaczy radość, że Pan jest z nami pod postacią Ciała i Przenajświętszej Krwi. Dzisiaj także wspominamy św. Jana Pawła II, jego pobyt w naszym mieście 27 lat temu, 13 czerwca 1987 roku, oraz tę encyklikę, którą opublikował niemal dokładnie na dwa lata przed swoim przejściem do Domu Ojca, co znaczyło kres jego ziemskiego pielgrzymowania w Duchu Świętym i Jego mocą. Jednocześnie dzisiaj przypada dokładnie sześć tygodni od momentu, gdy Ojciec Święty Franciszek wyniósł papieża Jana Pawła II wraz z Janem XXIII do grona świętych Kościoła.

Nasza dzisiejsza Eucharystia jest tym bardziej dziękczynieniem składanym w Bogu Ojcu w Duchu Świętym, że pragniemy dziękować Najlepszemu Ojcu za dar Karola Wojtyły – Jana Pawła II: dar dla Polski, dla Europy, dla świata, dla Kościoła. Także za dar tego, że naszemu pokoleniu dane było świętować jego uroczyste wyniesienie do chwały ołtarzy.

Dzisiejsza uroczystość, mówiąca o początkach widzialnych dziejów Kościoła, każe nam także w sposób szczególny jednoczyć się przy osobie obecnego Piotra naszych czasów, Ojca Świętego Franciszka, bo właśnie dzisiaj zaprosił do siebie do Watykanu Prezydenta Izraela i Prezydenta Autonomii Palestyńskiej, a także Patriarchę Konstantynopola Bartłomieja, by mogli modlić się razem o pokój dla tak bardzo udręczonej wojnami i podziałami Ziemi Świętej, Ojczyzny Pana naszego Jezusa Chrystusa. Ojciec Święty prosił cały Kościół, aby do tych modlitw, jakie dzisiaj odbywają się w Watykanie, włączył się on swoją modlitwą. I to właśnie pragniemy uczynić podczas tej Eucharystii, zwłaszcza wtedy, kiedy będziemy odmawiali sekwencję do Ducha Świętego.

Na początku tej Eucharystii pozdrawiam wszystkich Was, Drodzy Siostry i Bracia, Kapłanów, Siostry Zakonne, Osoby Życia Konsekrowanego, wszystkie Dzieci Boże karmiące się Eucharystią i pielgrzymujące w Kościele do ojczyzny niebieskiej.

Pozdrawiam wszystkich bez wymieniania ich urzędów i przynależnych im tytułów, zdając sobie sprawę, że nie ma bardziej cennego tytułu niż właśnie ten, Boże dziecko, karmiące się Eucharystią, zmierzające do Domu Ojca.

Witam tutaj zebranych i tych wszystkich, którzy towarzyszą naszej modlitwie dzięki jej transmisji w Radiu Niepokalanów.

Pragnę także w sposób szczególny wyrazić naszą radość, że jest pośród nas Ksiądz Arcybiskup Konrad Krajewski, Papieski Jałmużnik, że są Księża Arcybiskupi – Władysław Ziółek i Janusz Bolonek, że jest Biskup Łowicki Andrzej Dziuba, a także Księża Biskupi Adam Lepa i Ireneusz Pękalski, który wczoraj wraz z swoimi kolegami kursowymi świętował 40-lecie swoich święceń kapłańskich. To wielki dzień i wspaniała okazja, aby Bogu dziękować za dar tego szczególnego wybrania. Wyrażam radość, że jest także wśród nas Ksiądz Prałat Krzysztof Nykiel, Regens Penitencjarii Apostolskiej, a ponadto dzieci, uczestnicy Ogólnopolskiego Dnia Wspólnoty Eucharystycznego Ruchu Młodych: ruchu, który tutaj, w Łodzi, prawie wiek temu założyła św. Urszula Julia Ledóchowska.

To także znak tego, jak kolejne pokolenia pragną łączyć swoje życie z Panem Jezusem obecnym pośród nas w Eucharystii.

I na koniec informacja, która jest równocześnie prośbą. Ofiary zebrane na tacę podczas tej Mszy Świętej będą przeznaczone na dzieła charytatywne Ojca Świętego Franciszka. To także nasz znak jedności z Piotrem naszych czasów i tymi, którzy tak głęboko leżą na jego sercu – osobami ubogimi, potrzebującymi naszego wsparcia poprzez modlitwę i poprzez ofiarę materialną.

Udostępnij