Krajowy duszpasterz ludzi pracy przypomniał, że od czasu upadku komunizmu problemy pracowników są zupełnie inne, a 1 maja zmienił swój charakter. – Nie chcemy wspominać czasów komunizmu i nadajemy temu świętu inny wymiar. – Stawiając na pierwszym miejscu pracownika, zabezpieczenie jego praw, kierujemy się wskazówkami z encykliki Jana Pawła II „Laborem exercens” (O pracy ludzkiej). Za wzór przyjmujemy św. Józefa, człowieka pracy, patrona rzemieślników.
Zdaniem abp. Gocłowskiego, w dziesiejszej Polsce jest za co dziękować, choćby za zmniejszenie poziomu bezrobocia. Jednak istnieje problem ogromnej emigracji zarobkowej, szczególnie ludzi młodych. Zaczyna brakować w kraju rąk do pracy.
Wśród najpilniejszych wyzwań w dzidzinie społecznej arcybikup wymienia troskę o takie płace dla pracowników, które będą godziwe i satysfakcjonujące dla ich rodzin.
Jego zdaniem brak ekonomicznej satysfakcji wyzwala protesty, które są uzasadnione. Jednak - przypomina - nwet najbardziej słusznym protestom powinna towarzyszyć troska struktur związkowych za państwo. Zwraca też uwagę na potrzebę kształtowania postaw pracowniczych, by czuli się oni odpowiedzialni za przedsiębiorstwo, w którym pracują.
- Jestem przekonany, że możliwe jest mądre, partnerskie współdziałanie pracowników, związków zawodowych i pracodawców – mówi abp Gocłowski.
W pierwszym dniu maja Kościół katolicki obchodzi wspomnienie św. Józefa, robotnika. Do kalendarza liturgicznego weszło ono w 1955 roku. Proklamował je papież Pius XII 1 maja tego roku. Św. Józef jest patronem licznych stowarzyszeń i zgromadzeń zakonnych noszących jego imię. Jest także patronem cieśli, stolarzy, rzemieślników, kołodziei, inżynierów, grabarzy, wychowawców, podróżujących, wypędzonych, bezdomnych, umierających i dobrej śmierci.
W tym dniu Kościół pragnie zwrócić uwagę na pracę w aspekcie wartości chrześcijańskich.