Utworzony w 1996 roku Park Krajobrazowy Wzniesień Łódzkich (PKWŁ) obejmuje obszar o powierzchni 13767 ha, z
czego na otulinę przypada 3020 ha. Największy udział w powierzchni mają grunty rolnicze - ok. 65%, lasy zajmują ok. 28%.
W granicach PKWŁ znajdują się trzy rezerwaty przyrody Las Łagiewnicki (69,85 ha), Struga Dobieszkowska (37,65 ha) i
Parowy Janinowskie (41,66 ha) oraz zespół przyrodniczo-krajobrazowy Górna Mrożyca.Flora parku jest niezwykle bogata i zróżnicowana. Swoje stanowiska ma tu wiele interesujących, rzadkich regionalnie gatunków. Z pośród roślin chronionych na terenie PKWŁ występują m.in.: lilia złotogłów, pełnik europejski, naparstnica zwyczajna, wawrzynek wilczełyko, widłaki i pięć gatunków storczyków.
Największe bogactwo i zróżnicowanie fauny PKWŁ związane jest z kompleksami leśnymi, zwłaszcza tymi najmniej
przekształconymi przez człowieka. Do ciekawostek należy liczna grupa występujących tu rzadkich bezkręgowców
żyjących wyłącznie w Polsce Południowej lub nawet tylko w górach, a także gatunki saprofagiczne mające
w PKWŁ jedyne stanowiska w Polsce (dwa gatunku muchówek).
Głazy narzutowe spotkać można na terenie parku praktycznie wszędzie. Upiększają krajobraz w postaci
malowniczych głazowisk. Potężne megality, dumnie sterczące pośród pól, często ze względu na swą
wartość i majestat zasługują na miano pomników przyrody. Niektóre z nich mają wartość historyczną.
Umieszczono na nich tablice upamiętaniające ważne wydarzenia w regionie.Jako stały element w krajobrazie, towarzyszący rolnikom w ich codziennym życiu, głazy stały się źródłem podań i legend.
Jedna z nich tłumaczy mnogość głazów różnej wielkości na tym terenie niezwykłą zdolnością ziemi do "rodzenia kamieni". W rzeczywistości to proces wymarzania głazów z gruntu odpowiedzialny jest za coroczne pojawianie się nowych głazów, niewielkich rozmiarów na powierzchni ziemi. Rzeczywiście może to nasunąć pewne skojarzenia dotyczące narodzin.
W PKWŁ dotychczas stwierdzono występowanie 12 gatunków płazów. Do najpospolitszych i najlicznieszych
należy żaba trawna. Spotkać ją można zarówno w lasach jak i na łąkach. Jest płazem, który najwcześniej
przystępuje do godów - często zanim jeszcze ustąpi lód ze zbiorników. Bardzo podobna do żaby trawnej
jest żaba moczarowa. W ostatnich latach jej liczebność dość szybko spada, zwłaszcza w bliskim sąsiedztwie
Łodzi. Na terenie Parku można jeszcze obserwować żabę jeziorkową oraz formę mieszańcową - żabę
wodną. Są one wyjątkowo silnie związane z wodą - w stawach spędzają większą część swojego aktywnego
życia. Występują pospolicie i dość licznie na terenie całego Parku. Gatunkeim, który chyba zna każdy
jest ropucha szara. Jest ona wyjątkowo silnie przywiązana do zbiorników, w których odbywa gody, nawet
jeśli brakuje w nich wody! Jej krewniaczki - ropucha zielona oraz ropucha paskówka z kolei bardzo lubią wędrówki,
jako pierwsze zasiedlają nowe tereny i zbiorniki wodne. Gatunkiem, który w bardzo szybkim tempie ustępuje
z okolic Łodzi, jest kumak nizinny. Obecnie na terenie Parku występuje niewielka jego populacja we wschodniej
części. Rolniczy krajobraz sprzyja występowaniu grzebiuszki ziemnej. Jest ona zwierzęciem bardzo skrytym,
dzień spędza w wygrzebanych przez siebie norkach - dlatego trudno ją spotkać. Jednym z
najsympatyczniejszych płazów występujących w Parku jest rzekotka drzewna. Trudno ją zauważyć gdyż jej
zielony kolor doskonale zlewa się z barwą liści, jednak o jej obecności może świadczyć niezwykle
głośny rechot dochodzący w nocy z nad stawu.
Przedstawicielem płazów ogoniastych są traszka zwyczajna
oraz grzebieniasta. Pierwsza z nich zasiedla prawie wszystkie typy zbiorników Parku, druga preferuje
zbiorniki raczej leśne i jest dużo rzadsza. Oba gatunki wymagają stawów z bujną roślinnością wodną
gdyż w niej składają jaja. Na lądzie poruszają się niezdarnie, jednak w wodzie są niebywale sprawne.