ZWOLNIENIE OD CIĘŻARÓW PRAWA KSIĄŻĘCEGO W 1332 ROKU.
Rzyszczewski i Muczkowski, Kodeks dyplomatyczny Polski II, 662. Oryginał po łacinie.

       [...] My [...] Władysław [bratanek Władysława Łokietka. Żył w latach 1303 - 1352], z łaski Boga książę ziem łęczyckiej i dobrzyńskiej [...] wszystkim wsiom, albo dziedzictwom, które sam pan biskup wraz z [...] kapitułą włocławską w ziemi naszej łęczyckiej posiadają, jako to: Komorniki, Żywocin, Godaszewice, Chorzęcin, Łaznów, Transzew, Strupin, Łódź (Lodza), Dąbrowa, Niesułków, Siedlce, Gnichów, Przanowice, Sobota, Zagórzewice, wszystkim wsiom i mieszkańcom tychże wsi [oraz] rzeczonemu panu biskupowi dajemy, przyzwalamy i udzielamy po wieczne czasy pełną i całkowitą wolność takim sposobem, żeby byli wolni i wyjęci od wszelkich opłat książęcych, poborów, składek, jak również od służebności i jakichkolwiek powinności i ciężarów, jakąkolwiek miałyby nazwę, a w szczególności od spu [sep - danina składana w ziarnie], od poradlnego, od podworowego, od powodu, od stróży, od wołu, od krowy, od wieprza, od opola, od zarzazu, od budowania grodów i miast nowych oraz naprawy starych, od sądu wojewodów, kasztelanów, sędziów, podsędków i wszystkich urzędników naszych oraz ich woźnych; i nie będą pozywani przez nas i naszych sędziów i jeśli byliby pozwani, nie będą stawali, lecz [...] stawać będą wyłącznie na sądy i rozkazy panów swych, sołtysów lub zastępców we wszystkich sprawach głównych i mniejszych. I [...] temuż panu biskupowi i jego kapitule w rzeczonych wsiach, które w przerzeczonemu ziemi naszej obecnie posiadają i w przyszłości posiędą, dajemy i ustępujemy całkowite prawo, które nam w tychże wsiach przysługuje obecnie i naszym następcom mogłoby w przyszłości przysługiwać, nie zachowując sobie nic z prawa. Zezwalamy ponadto temuż panu biskupowi i jego kapitule rzeczone wsie osadzać na prawie niemieckiem lub polskiem albo decydować o nich i urządzać, jak samemu panu biskupowi i jego kapitule zdawać się będzie lepiej i użyteczniej. Tem niemniej mieszkańcy tych wsi, w ten sposób osadzonych, winni korzystać z prawa wolności, jak wyżej wyrażone. Dla świadectwa i zupełnej oczywistości tej rzeczy poleciliśmy spisać ten list i umocnić go naszą pieczęcią.

       Działo się i dano w Łęczycy w wilję wilji narodzenia Świętej Marji [...]. Roku Pańskiego tysiąc trzysta trzydziestego drugiego.