Tegoroczny Program duszpasterski, W komunii z Bogiem, rozpoczyna trzyletni cykl pracy duszpasterskiej Kościoła w Polsce, w myśl hasła Kościół domem i szkołą komunii. Pragnie on inspirować wierzących do odkrywania istoty komunii, czyli jedności człowieka z Bogiem, by dalej budować i umacniać na tym doświadczeniu wiary struktury komunijne i wreszcie czynić je narzędziem ewangelizacji.
  Dlatego tematem ostatniej 73. Ogólnopolskiej Pielgrzymki Nauczycieli i wychowawców na Jasną Górę w dniach 1-2 lipca ubiegłego roku było zagadnienie budowania wspólnoty. Zawarte zostało ono w haśle: Jedność z Bogiem drogą do jedności z człowiekiem. Przypominając sobie niektóre ważne wydarzenia, które w niedawnej przeszłości miały miejsce w naszej Ojczyźnie, zastanawialiśmy się - jak to się stało, że ludzie, którzy tak bardzo się różnili mogli stać jednością, czyli stworzyć wspólnotę? Co sprawia, że mimo różnic poglądów i sprzeczności interesów, można tworzyć wspólnotę i razem wiele osiągnąć? Są to niezwykle ważne pytania dla każdego człowieka, bo brak jedności z innymi jest przyczyną wielu naszych indywidualnych i zbiorowych niepowodzeń.
  Jako nauczyciele dobrze wiemy, że brak jedności w gronie pedagogicznym nie tylko boli, ale także obniża naszą zdolność do tworzenia w szkole właściwej atmosfery wychowawczej. Dlatego istotna jest refleksja nad budowaniem w swojej szkole wspólnoty pracujących w niej koleżanek i kolegów, odkrywanie i docenianie tego, co nas jako nauczycieli łączy, podejmowanie prób przezwyciężania istniejących podziałów, bo pomimo odmiennych przekonań, czasem także wzajemnych urazów, jako członkowie tej samej rady pedagogicznej, zawsze jesteśmy wspólnie odpowiedzialni za naszych uczniów.
  W dniach Bożego Narodzenia kontemplujemy w Bogu tajemnicę osobowej bliskości i jedności. W Nim poszukujemy najlepszych wzorców i źródła mocy do ich realizacji w naszej nauczycielskiej codzienności. W Betlejem, w stajni, narodziło się Dziecię i rozległ się głos Bożego posłańca: "Nie bójcie się! Oto zwiastuję wam radość wielką, która będzie udziałem całego narodu; dziś w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, którym jest Mesjasz Pan". Chrystus jest pełnią Bożego Objawienia. Jesus jest naszym zbawieniem. On - prawdziwy Bóg i prawdziwy człowiek - mówi nam w ciszy: Nie jesteście sami. Jestem przy was. To orędzie Bożego Narodzenia, które w Betlejem Bóg daje nam jak chleb na drogę.
  W naszej polskiej tradycji kolędowej tak pięknie i poetycko, a zarazem wzruszająco jest wyśpiewywana tajemnica Bożego Narodzenia. Jednak radość z bliskości Zbawiciela nie powinna ograniczać się tylko do emocji i nastroju świątecznego, ale ma otworzyć nasze serca dla Chrystusa i naszych bliźnich. Aby jedność z Bogiem stawała się drogą do jedności z człowiekiem.
  Sługa Boży Jan Paweł II podczas pierwszej piel-grzymki do Polski w roku 1979 nauczał: "Człowieka nie można do końca zrozumieć bez Chrystusa. A raczej: człowiek nie może sam siebie do końca zrozumieć bez Chrystusa. Nie może zrozumieć, ani kim jest, ani jaka jest jego właściwa godność, ani jakie jest jego powołanie i ostateczne przeznaczenie. Nie może tego wszystkiego człowiek zrozumieć bez Chrystusa".
  Kiedy otworzymy serca Jezusowi, Duch Święty połączy nas ponad nasze różnice tą jednością, której On pragnie. Objawiona nam droga do jedności prowadzi tylko przez miłość. Żywię nadzieję, że tegoroczne spotkanie opłatkowe nauczycieli i wychowawców Łódzkiej Oświaty przyczyni się do budowania nauczycielskiej jedności.