1. Liturgiczne wprowadzenie nowo mianowanego proboszcza powinno dokonać się podczas mszy świętej w niedzielę lub w
uroczystość, w obecności licznie zgromadzonych parafian. W imieniu Arcybiskupa do
wspólnoty parafialnej wprowadza go dziekan, wicedziekan lub inny kapłan delegowany
przez Arcybiskupa. Liturgii przewodniczy nowo mianowany proboszcz. Jeśli to możliwe,
wraz z nim koncelebruje dziekan i kapłani pracujący w danej parafii.
Obrzęd ten można dostosowywać do sytuacji konkretnej wspólnoty parafialnej.
2. Procesja wejścia odbywa się z zakrystii (z plebanii) przez główne drzwi kościoła. Nowo mianowany proboszcz i koncelebransi ubrani są w szaty liturgiczne. W czasie procesji wykonywana jest pieśń na wejście związana z danym okresem roku liturgicznego, a w okresie zwykłym zaleca się pieśń Kto się w opiekę lub Pod Twą obronę.
3. Po przybyciu do kościoła kapłani zajmują miejsca w prezbiterium. Następnie dziekan zwraca się do wiernych z następującymi słowami:
Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!
Drodzy bracia i siostry. Nasz Arcybiskup NN. (Pasterz Kościoła łódzkiego Arcybiskup NN.) ustanowił księdza NN. proboszczem tutejszej parafii. Oto treść dokumentu nominacyjnego:
Dziekan odczytuje dekret, a następnie w zwięzłych słowach przedstawia wiernym nowego proboszcza. Może zakończyć tymi lub podobnymi słowami:
Nowy proboszcz będzie wam głosił słowo Boże, wśród was będzie sprawował Eucharystię, słuchał waszych spowiedzi, błogosławił małżeństwa, chrzcił wasze dzieci, będzie odwiedzał chorych i wraz z wami będzie się modlił, gdy będziecie żegnać swoich bliskich zmarłych; pod jego przewodnictwem będziecie pogłębiać i umacniać wspólnotę parafialną. Przyjmijcie go otwartym sercem.
Następnie dziekan zwraca się do nowego proboszcza.
Drogi Księże Proboszczu! Twojej pasterskiej pieczy Arcybiskup Łódzki powierzył troskę o tutejszą parafię. Niech Duch Święty uzdolni cię do wielkodusznego podjęcia duszpasterskich zadań. Głoś słowo Boże, aby wierni umocnieni w wierze, nadziei i miłości wzrastali w Chrystusie. Gromadź swych parafian wokół ołtarza, aby wszyscy - starsi i młodzi, ubodzy i bogaci, gorliwi i obojętni religijnie - odnajdywali w Eucharystii źródło uświęcenia życia i poprzez nią oddawali chwałę Ojcu. Otaczaj ojcowską miłością ubogich i chorych, ożywiaj w sercach wiernych apostolskiego ducha i zachęcaj ich do wspólnej troski o sprawy Kościoła. Zarządzaj też roztropnie dobrami materialnymi powierzonymi twej pieczy.
4. Po przemówieniu dziekana proboszcza witają przedstawiciele rady parafialnej (lub inni wierni). Na zakończenie powitania podają proboszczowi chleb i sól z tymi lub podobnymi słowami:
Drogi Księże Proboszczu, witamy cię serdecznie w imieniu wspólnoty parafialnej i powierzamy się twej pasterskiej pieczy. Ufamy, że będziesz gorliwie budował Bożą świątynię z żywych kamieni, jakimi jesteśmy i że będziesz należycie troszczył się o dobra materialne naszej parafii.
5. Następnie dziekan wręcza klucze nowemu proboszczowi, mówiąc:
Od tej chwili nowy proboszcz podejmuje pośród was pasterskie zadania. Otoczmy go wspólną modlitwą.
Intonuje się śpiew hymnu O Stworzycielu Duchu, przyjdź lub innej pieśni do Ducha Świętego.
6. W tym czasie nowy proboszcz całuje ołtarz. Po skończonym śpiewie czyni znak krzyża i pozdrawia wiernych (pozdrowieniem liturgicznym). Następnie wita wiernych. Wypada, aby pierwszą mszę świętą sprawował w intencji swych parafian.
7. Opuszcza się akt pokuty. Homilię wygłasza nowy proboszcz. Po homilii dziekan odbiera od nowego proboszcza wyznanie wiary i przysięgę wiernego wypełniania urzędu.
Dziekan zwraca się do proboszcza ze słowami:
Drogi bracie! Wobec zgromadzonych wiernych wyznaj wiarę Kościoła, której stałeś się stróżem w tej parafii i złóż przysięgę wiernego wypełniania urzędu proboszcza powierzonego ci w imieniu Kościoła.
8. Proboszcz sam składa wyznanie wiary, nawet gdy przepisy liturgiczne przewidują w tym dniu odmówienie symbolu. W takim przypadku dziekan wyraźnie uprzedza wiernych o indywidualnym składaniu wyznania wiary przez proboszcza.
Ja, .................................. wiarą mocną wierzę we wszystkie i poszczególne prawdy zawarte w Symbolu wiary i
wyznaję je, a mianowicie:
Wierzę w jednego Boga, Ojca wszechmogącego, Stworzyciela nieba i ziemi, wszystkich rzeczy widzialnych i niewidzialnych. I w jednego Pana Jezusa Chrystusa, Syna Bożego jednorodzonego, który z Ojca jest zrodzony przed wszystkimi wiekami. Bóg z Boga, Światłość ze Światłości, Bóg prawdziwy z Boga prawdziwego. Zrodzony, a nie stworzony, współistotny Ojcu, a przez Niego wszystko się stało. On to dla nas ludzi i dla naszego zbawienia zstąpił z nieba. I za sprawą Ducha Świętego przyjął ciało z Maryi Dziewicy i stał się człowiekiem. Ukrzyżowany również
za nas, pod Poncjuszem Piłatem został umęczony i pogrzebany. I zmartwychwstał dnia trzeciego, jak oznajmia Pismo. I wstąpił do nieba; siedzi po prawicy Ojca. I powtórnie przyjdzie w chwale sądzić żywych i umarłych, a Królestwu Jego nie będzie końca. Wierzę w Ducha Świętego, Pana i Ożywiciela, który od Ojca i Syna pochodzi. Który z Ojcem i Synem wspólnie odbiera uwielbienie i chwałę; który mówił przez Proroków.
Wierzę w jeden, święty, powszechny i apostolski Kościół. Wyznaję jeden Chrzest na odpuszczenie grzechów. I oczekuję wskrzeszenia umarłych. I życia wiecznego w przyszłym świecie. Amen.
Wierzę również mocno w to, co jest zawarte w słowie Bożym, spisanym lub przekazanym przez Tradycję, a co Kościół jako objawione przez Boga, podaje do wierzenia, tak w Nauczaniu uroczystym, jak i zwyczajnym Nauczaniu powszechnym.
Z przekonaniem przyjmuje i uznaję również wszystkie i poszczególne prawdy, które Kościół w sprawach wiary i moralności podaje w sposób ostateczny.
Przyjmuję nadto z religijnym posłuszeństwem woli i umysłu naukę głoszoną przez Papieża, czy też przez Kolegium Biskupów sprawujących autentyczny Urząd Nauczycielski, także wtedy gdy nie jest ona podawana z intencją definitywnego jej określenia.
P r z y s i ę g a w i e r n o ś c i
Ja, .........................., obejmując urząd proboszcza, przyrzekam, że zarówno w
słowach, jak w postępowaniu będę zawsze zachowywał jedność z Kościołem katolickim.
Z największą starannością i wiernością będę wypełniał obowiązki, które
zostały mi powierzone wobec Kościoła tak powszechnego, jak i partykularnego, w którym
do mojego posługiwania, wypełnianego zgodnie z przepisami prawa, zostałem powołany.
W spełnianiu zadania, powierzonego mi w imieniu Kościoła, będę zachowywał
nienaruszony depozyt wiary, będę go wiernie przekazywał i objaśniał oraz będę
odrzucał wszelkie doktryny jemu przeciwne.
Będę zachowywał i umacniał dyscyplinę wspólną dla całego Kościoła i będę
troszczył się o przestrzeganie praw kościelnych, w szczególności tych, które zawiera
Kodeks Prawa Kanonicznego.
Będę zachowywał z chrześcijańskim posłuszeństwem to, co ogłaszają Pasterze jako
autentyczni nauczyciele i stróże wiary, oraz postanawiają jako rządcy Kościoła.
Biskupom diecezjalnym będę wiernie służył pomocą, aby działalność apostolska,
która ma być wypełniana w imieniu i z polecenia Kościoła, była urzeczywistniana w
jedności z tymże Kościołem.
Tak mi dopomóż Bóg i ta święta Ewangelia, której dotykam moimi rękami.
9. W modlitwie wiernych należy uwzględnić wezwanie za nowego proboszcza oraz za jego poprzednika (uwzględniając odpowiednią sytuację: przeniesienie na inną placówkę, przejście na emeryturę lub śmierć).
10. Po komunii śpiewa się hymn dziękczynny Ciebie, Boga wysławiamy.