Instrukcja o sposobie przekazywania majątku kościelnego przy zmianie na stanowisku proboszcza lub rektora kościoła

 

1. Majątek kościelny, stanowiący własność parafii lub kościoła rektoralnego, powinien być przekazywany protokolarnie, z zachowaniem art. 26, 27 i 49 Statutów.

2. Podobnie jak proboszcz w każdej parafii, również rektor kościoła powinien prowadzić książkę inwentarzową, zawierającą wykaz kościelnego majątku ruchomego i nieruchomego.

3. Protokół zdawczo-odbiorczy należy sporządzić zgodnie z art. 27 Statutów, przy czym świadkami, o których mowa w art. 26 Statutów powinni być członkowie Rady Parafialnej lub inni przedstawiciele parafii.

4. Protokół powinien uwzględniać stan kasy parafialnej z podaniem wszystkich walorów w gotówce oraz zdeponowanych w banku, a także papierach wartościowych. Powinien zawierać wykaz dłużników i wierzycieli, względnie wzmiankę o ich braku. Należy zaznaczyć, czy kościelni pracownicy są w sposób właściwy zatrudnieni, ubezpieczeni i wypłacani. Odnotować należy, czy na bieżąco ubezpieczone są budynki parafialne, czy są uregulowane podatki i świadczenia na rzecz Kurii i Seminarium Duchownego, ofiary na cele kościelne oraz stypendia mszalne binacyjne i trynacyjne, a także inne zobowiązania finansowe.

5. Protokół zdawczo-odbiorczy powinien wyszczególniać wszystkie parafialne nieruchomości (budynki, grunty) oraz ruchomości (wyposażenie kościoła, kaplic, kancelarii, archiwum, plebanii, sal parafialnych, biblioteki i innych).

6. Kościelne zabytki ruchome powinny być w sposób profesjonalny zinwentaryzowane. Zgodność inwentaryzacji ze stanem faktycznym należy odnotować w protokole.

7. W protokole należy wykazać księgi parafialne, archiwalia, dokumentację prawną (akty własności, umowy notarialne, plany budynków i instalacji, polisy ubezpieczeniowe, itp.), kosztowności i inne.

8. Ustępujący proboszcz pozostawia następcy nieodpłatnie: materiały budowlane zakupione lub wygospodarowane (np. drewno z cmentarza, cegłę z rozbiórki budynku parafialnego, itp.) drzewa, krzewy posadzone na gruncie parafialnym, parkany i ogrodzenia, instalacje w kuchni, łazienkach i innych pomieszczeniach, bez względu na to, czyim kosztem zostały nabyte.

9. Przyjmuje się jako zasadę, że wszelkie zobowiązania podatkowe związane z gospodarstwem parafialnym pokrywa ten, kto zebrał plony danego roku.

10. W przypadku zaistnienia sytuacji spornej należy odnieść się do Kurii.