 |
Stanisława Leszczyńska
(1896-1974)
Stanisława Leszczyńska urodziła się w Łodzi dnia 8 maja 1896 roku. Ochrzczona została w kościele parafialnym pw. Wniebowzięcia NMP. Jej rodzice Jan i Henryka Zambrzyccy mieszkali na Bałutach, przy ul. Żurawiej 7. Ojciec Stanisławy nie miał stałego miejsca pracy. Trudnił się pracami stolarskimi, które wykonywał w domu. Kiedy Stanisława była jeszcze dzieckiem ojciec jej został powołany na 5 lat do wojska rosyjskiego i przebywał w Turkiestanie. Matka, Henryka pracowała przez 12 godzin w fabryce Poznańskiego. Mimo niełatwych warunków Stanisława dość wcześnie rozpoczęła edukację szkolną. Najpierw w wieku 7 lat uczęszczała na prywatna naukę a dwa lata później rozpoczęła naukę w prywatnym progimnazjum Wacława Maciejewskiego w Łodzi.
W 1908 r. cała rodzina wyjeżdża do Brazylii, gdzie w Rio de Janeiro przebywała bliska krewna ze strony matki Stanisławy. Pobyt ten spowodowany celem zarobkowym trwał zaledwie 2 lata. Po powrocie do Łodzi Stanisława podjęła przerwana naukę w progimnazjum, która ukończyła przed rokiem 1914.
Wraz z rozpoczęciem I wojny światowej ojciec Leszczyńskiej został znowu powołany do wojska a sama Stanisława pracowała w Komitecie Niesienia Pomocy Biednym. Był to okres bardzo trudny dla Stanisławy wraz z matką i dwoma młodszymi braćmi.
Dnia 17 października 1916 r. Stanisława zawarła małżeństwo z Bronisławem Leszczyńskim, który był z zawodu drukarzem. W 1917 r. przychodzi na świat syn Bronisław a dwa lata później córka Sylwia. W 1920 r. rodzina Leszczyńskich przenosi się do Warszawy, gdzie Stanisława podejmuje naukę w Szkole Położniczej. W 1922 r. po ukończeniu szkoły z nagrodą, Stanisława wraz z rodziną wraca do Łodzi i podejmuje pracę jako położna, którą pełni 40 lat. "Swoja pracę zawodową bardzo kochała i zachwycała się każdym nowonarodzonym dzieckiem. Opowiadała nam o dzidziusiach z uśmiechem" - notuje jej córka Sylwia. W 1922 r. przychodzi na świat syn Stanisław, a w rok później najmłodszy syn Henryk.
Wraz z II wojną przychodzą na rodzinę Leszczyńskich ciężkie czasy. W związku z wcieleniem ul. Żurawiej do getta, przeprowadzają się na ul. Wspólna 3. Leszczyńscy wydatnie pomagają Żydom w getcie (żywność, fałszywe dokumenty). Stało się to powodem aresztowania Stanisławy oraz jej dzieci: Sylwii, Stanisława i Henryka przez gestapo. Mężowi i najstarszemu synowi Bronisławowi udało się zbiec. Mąż Stanisławy, choć uciekł gestapowcom, to jednak nie dożył końca wojny, zginął w Powstaniu Warszawskim.
17 kwietnia 1943 r., Stanisława wraz z córką Sylwią po przesłuchaniach w siedzibie gestapo została przewieziona do obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu, gdzie otrzymała numer obozowy 41335 a córka 41336. W czasie rewizji udało się Leszczyńskiej zachować zaświadczenie uprawniające ją do wykonywania zawodu położnej, dzięki temu została mianowana położną obozową.
To właśnie ona odpowiedziała obozowemu lekarzowi w esesmańskim mundurze dr Mengele, gdy ten kazał jej zabijać nowonarodzone dzieci: "Nie, nigdy. Nie wolno zabijać dzieci!" Każdego dnia i każdej nocy gdy przyjmowała na świat dziecko, które starała się ocalić za wszelka cenę, czynem swoim odpowiadała hitlerowskim zbrodniarzom - nie, nigdy! Całą gehennę obozu opisała Leszczyńska po latach w swym wstrząsającym "Raporcie położnej z Oświęcimia". Położną obozową pozostała do końca, do dnia 26 stycznia 1945 r, w którym to dniu obóz został wyzwolony. Teren obozu opuściła wraz z córką 2 lutego 1945 r. Pierwsze swoje kroki skierowała do kościoła w Oświęcimiu, gdzie przyjęła sakramenty święte.
Po szczęśliwym powrocie synów, Stanisława zamieszkała w Łodzi przy ul. Zgierskiej 99 i podjęła pracę położnej. Każdy poród, który odbierała był omodlony, do modlitwy zachęcała również rodzącą matkę.
27 stycznia 1970 r. nastąpiło spotkanie w Warszawie St. Leszczyńskiej z matkami oświęcimskimi i dziećmi urodzonymi w obozie.
W 1973 r. pogorszył się stan zdrowia Stanisławy Leszczyńskiej. Podczas choroby codziennie przyjmowała Komunię św., co łagodziło jej cierpienia. Zmarła 11 marca 1974 r. Pogrzeb odbył się na cmentarzu św. Rocha na Radogoszczy w Łodzi. W setną rocznicę urodzin Stanisławy Leszczyńskiej (1996 r.) jej doczesne szczątki zostały przeniesione z cmentarza do kościoła Wniebowzięcia NMP, w którym została ochrzczona.
