Posłani, by dawać świadectwo, by być z drugim człowiekiem i dla niego. By uczyć innych, że zawsze najważniejsza jest Miłość!
Zobacz także: Diakon to sługa! – sześciu nowych diakonów Archidiecezji Łódzkiej
dk. Kamil Gregorczyk - parafia pw. Miłosierdzia Bożego w Justynowie
Nie mogę nadziwić się jak szybko minęło pięć lat formacji w Seminarium. Codziennie wraz z Jezusem odkrywam nowych ludzi, nowe zadania i wyzwania. Razem z Tym, który mnie wybrał chcę iść do każdego człowieka, a zwłaszcza tego, który jest na marginesie. Chciałbym dawać innym radość oraz umiejętności, które zostały mi dane, abym mógł je rozdawać.
dk. Łukasz Kaczmarek - parafia pw. MB Jasnogórskiej w Łodzi
Zakochałem się w Chrystusie i Kościele dlatego pragnę poświęcić się całkowicie na wyłączną służbę Bogu. Święcenia diakonatu dadzą mi możliwość realizacji swojego powołania, ale przede wszystkim będą moja odpowiedzią na miłość Jezusa, który mnie uwiódł, a ja pozwoliłem Mu się uwieść.
dk. Karol Kowalik - parafia pw. Najświętszego Zbawiciela w Łodzi
W podaniu do Księdza Biskupa z prośbą o święcenia diakonatu, w motywacji napisałem następujące słowa: Rozważając słowa św. Pawła: „Wystarczy ci mojej łaski. Moc bowiem w słabości się doskonali” (2 Kor 12, 9), zawierzając tym słowom i ufając, że one odnoszą się również do mnie i mojego życia, pragnę pełnić posługę diakona, myślę, że one najpełniej wyrażają to, czym jest dla mnie powołanie do kapłaństwa i opisują drogę mojego powołania.
dk. Jakub Najder - parafia pw. św. Wojciecha w Ujeździe
Po niemal pięciu latach formacji seminaryjnej definitywnie odpowiadam na wezwanie Jezusa. Przyjmując święcenia diakonatu potwierdzam decyzję, którą podjąłem wstępując w progi Wyższego Seminarium Duchownego. Pragnę razem z Jezusem być sługą wobec każdego człowieka, a przez to realizować moją drogę do świętości.
dk. Mateusz Wójtowicz - parafia pw. MB Częstochowskiej w Ksawerowie
Powołanie kapłańskie jest dla mnie niezwykłym darem, a łaska, jaka płynie ze święceń, jest jedną z najbardziej wyjątkowych. Rozumiem ją jako możliwość służby, która zbliży mnie do Chrystusa. Tego właśnie pragnę – nieść Dobrą Nowinę i sprawować święte sakramenty wszędzie tam, gdzie On mnie pośle.
dk. Robert Zientera - parafia pw. św. Mikołaja Biskupa w Wierzchach, diecezja włocławska
„Bóg wybrał właśnie to, co głupie w oczach świata, aby zawstydzić mędrców, wybrał to, co niemocne, aby mocnych poniżyć” (1 Kor 1,27). Ten fragment z Listu do Koryntian najlepiej oddaje to, co czuję. Jestem grzeszny i słaby, ale głęboko wierzę, że Jezus Chrystus jest moją mocą. Przyjmując święcenia diakonatu pragnę odpowiedzieć na to wołanie mojego Mistrza, które wciąż jest dla mnie zarówno darem, jak i tajemnicą.
Diakonat to przede wszystkim służba Bogu i drugiemu człowiekowi. Podejmując się posługi diakona pragnę być sługą Kościoła, w szczególności Kościoła łódzkiego. Zdaję sobie sprawę z własnych ułomności, ale słowa Pana Jezusa „Wystarczy ci mojej łaski. Moc bowiem w słabości się doskonali”(2 Kor 12,9)dodają mi otuchy.
Zobacz także: Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
źródło: Niedziela Łódzka