Uczestniczył w nim Nuncjusz Apostolski w Polsce ks. abpa Celestino Migliore, księża biskupi z Białorusi Ukrainy, członkowie Konferencji Episkopatu Polski, wśród których byli: metropolita warszawski ks. kard. Kazimierz Nycz, metropolita białostocki ks. abp Edward Ozorowski, inni arcybiskupi, biskupi ordynariusze, biskupi pomocniczy, emeryci oraz ks. archimandryta Sergiusz Gajek. Obecna była liczna grupa duchowieństwa z różnych diecezji, reprezentanci zakonów męskich i żeńskich, parlamentarzyści, władze państwowe z wojewodami podlaskim i mazowieckim, władze samorządowe różnych szczebli, delegacje polskich uczelni, służby mundurowe, reprezentanci instytucji, organizacji i stowarzyszeń, kapłani prawosławni z delegatem abp Sawy ks. mitratem Andrzejem Jakimiukiem oraz wierni z parafii diecezji drohiczyńskiej.
Obecna była też wdowa po prezydencie RP na uchodźctwie Karolina Kaczorowska i Bractwa Kurkowe z całej Polski.
Przed Eucharystią ks. bp Tadeusz Pikus w towarzystwie ks. abpa Celestino Migliore, ks. kard. Kazimierza Nycza, ks. abp Edwarda Ozorowskiego oraz ks. bpa Antoniego Dydycza, nawiedził w podziemiach grób pierwszego biskupa drohiczyńskiego Władysława Jędruszuka w 20 rocznicę jego śmierci oraz zapalił na nim znicz.
Po powitaniu w drzwiach katedry przez proboszcza ks. kan. dr Zbigniewa Śledzińskiego, nowego pasterza drohiczyńskiego powitał w imieniu całej diecezji biskup senior Antoni Dydycz.
Przypominając on słowa, którymi powitał w 1999 roku w Drohiczynie św. Jana Pawła II, ukazując nie tylko piękno podlaskiej przyrody, ale przede wszystkim piękno wiary tutejszego ludu, który zarówno dawniej, jak też obecnie zmaga się z problemami podziałów kulturowych, religijnych i etnicznych.
Nuncjusz Apostolski w Polsce odczytał papieską bullę papieża Franciszka, którą mianował 29 marca 2014 roku, dotychczasowego biskupa tytularnego Lisinii, pełniącego obowiązki biskupa pomocniczego archidiecezji warszawskiej Tadeusza Pikusa, biskupem drohiczyńskim, dziękując równocześnie za dotychczasową posługę ks. bp Antoniemu Dydyczowi.
Po przekazaniu pastorału pierwszego biskupa drohiczyńskiego Władysława Jędruszuka, Nuncjuszowi Apostolskiemu, ten przekazał go nowemu pasterzowi drohiczyńskiemu, po czym homagium złożyli: przedstawiciele duchowieństwa, kapituł i życia konsekrowanego, alumni WSD, przedstawiciele władz samorządowych, przedstawiciele świata nauki, świata pracy, służb mundurowych, ruchów i stowarzyszeń oraz rodzin.
Ks. bp Tadeusz Pikus wygłosił homilię, w której podkreślił rolę Ducha Świętego w posłudze kapłańskiej.
„Bracia i siostry my za sprawą Ducha Świętego stajemy się świątynią Boga. Duch Święty uzdalnia nas do tego, że spełnia się w nas obietnica Chrystusa wypowiedziana słowami: „Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę, a Ojciec mój umiłuje go i do niego przyjdziemy”.”, powiedział.
Podzielił się też wspomnieniami swego dotychczasowego życia i działalności, podkreślając wartość spotkań z drugim człowiekiem, za które wyraził on Bogu wdzięczność.
„ Dlatego też dzisiaj patrzę w przeszłość i w tym duchu wspominam moich rodziców i chrzestnych, rodzeństwo, rodzinną wspólnotę parafialną, środowiska szkolne, tych, z którymi pracowałem zawodowo, wspólnotę seminaryjną - kolegów i wychowawców. Wspominam też Sługę Bożego Stefana kard. Wyszyńskiego, który odszedł do Pana na tydzień przed naszymi święceniami kapłańskimi. Wspominam bojowników o solidarną i niepodległą Polskę, błogosławionego męczennika, ks. Jerzego Popiełuszkę, wszystkich ludzi spotkanych w kraju i zagranicą na drodze posługi kapłańskiej. Święty Jan Paweł II mianował mnie biskupem pomocniczym w 1999 r. i zostałem wyświęcony przez Józefa kard. Glempa, prymasa Polski, oraz współkonsekratorów: bp. Kazimierza Romaniuka i bp. Bronisława Dembowskiego. Po 15 latach posługiwania w Archidiecezji Warszawskiej, pomagając kard. Józefowi Glempowi i kard. Kazimierzowi Nyczowi, abp. Celestino Migliore, nuncjusz apostolski w Polsce, oznajmił mi w marcu tego roku, że Ojciec Święty Franciszek przez posłanie oddaje mnie diecezji drohiczyńskiej. W tym wszystkim, o czym wspominam, starałem się i staram dostrzec i szanować wolę Pana Boga, zgodnie ze słowami modlitwy Pańskiej: „... fiat voluntas tua” („...bądź wola twoja”). Z tej też perspektywy odczytuję szlachetność, dobroć i świętość ludzi, których spotkałem w czasie posługi w archidiecezji. Wspominam bardzo życzliwie biskupów, kapłanów, siostry i braci zakonnych, wszystkie osoby świeckie, w tym stowarzyszenia i ruchy, cech krawców, świat rzemiosła, kultury i nauki, szkoły i uczelnie oraz duszpasterstwa - chorych, dzieci, młodzieży, osoby pełniące funkcje społeczne, przedsiębiorców, przetwórców żywności i wszystkich zaangażowanych w posługę ekumeniczną i posługę dialogu międzyreligijnego.
Mówił też o swoim powrocie na Podlasie, skąd pochodzi. „ Bardzo ważnym też momentem w moim życiu, już jako biskupa pomocniczego, był dziesięcioletni udział w dialogu z Polskim Autokefalicznym Kościołem Prawosławnym., podkreślił.
Bardzo sobie cenię ten czas i osoby, które spotkałem. Wtedy pracowaliśmy razem nad tematem tzw. małżeństw mieszanych katolicko -prawosławnych. Spotykaliśmy się w różnych miejscach, w tym też w diecezji drohiczyńskiej. Razem poznawaliśmy bolesne problemy życia takich małżeństw i rodzin, dotkniętych często niezawinionym przez nich cierpieniem. Wydaje mi się, że czuliśmy wspólnie potrzebę niesienia im pomocy, o którą prosili sami małżonkowie, ich rodziny, a nawet księża proboszczowie obydwu wyznań.”
Ukazując zaś misję biskupa powtórzył słowa św. Augustyna skierowane do wiernych: „Ilekroć mnie przeraża to, czym jestem dla was, pociechę daje mi to, czym jestem wraz z wami. Dla was bowiem jestem biskupem, wraz z wami jestem chrześcijaninem. Pierwsze to imię urzędu, drugie - łaski; tamto niesie ze sobą niebezpieczeństwo, to - zbawienie”.
„Kościół, który jest narzędziem i jakby sakramentem wewnętrznego jednoczenia człowieka z Bogiem i rodzaju ludzkiego, powinien jednoczyć rodziny, narody, chrześcijan i niechrześcijan” - kontynuował, „Pojednanie człowieka z Bogiem Ojcem, i pojednanie w Nim rodzaju ludzkiego, które dokonuje się przez Chrystusa w Duchu Świętym, jest sercem misji Kościoła. Rozdarty Krzyż Chrystusa, stojący na kopcu w Drohiczynie upamiętnia spotkanie ekumeniczne ze świętym Janem Pawłem II w roku 1999, zorganizowane w duchu słów Chrystusa modlącego się o jedność Jego uczniów.”
Przypomniał przemówienie abpa Sawy, prawosławnego metropolity warszawskiego i całej Polski, który mówił wtedy „ „Na ziemi podlaskiej - mówił metropolita - nie po raz pierwszy spotyka się chrześcijański Zachód i chrześcijański Wschód. Na tej ziemi takie spotkania odbywały się nieustannie. W drugim człowieku widzieliśmy bowiem zawsze brata, dziecko Boże, budowniczego świata miłości i pojednania. Oby Bóg zechciał w swoim miłosierdziu pobłogosławić nasze wysiłki, abyśmy mogli dać światu świadectwo naszej wiary. Abyśmy ideał podlaskiej różnorodności minionych wieków realizowali dzisiaj w całej Europie” wtórowały” A także apel świętego Jana Pawła II, aby w przeddzień trzeciego tysiąclecia przyspieszyć kroku ku doskonałemu i braterskiemu pojednaniu i świadczyć o zbawieniu świata, który czeka na ten znak jedności”
Zaapelował zatem: „Nie pozwalajmy, by nad nami panowało dziedzictwo uprzedzeń, niezgody czy nienawiści, nie pozwalajmy, by ktoś nam odebrał życzliwość i szacunek do drugiego człowieka. Nie wolno nam bać się prawdy rozpoznanej i podawanej w duchu miłości Bożej. Trzeba nam godnie i godziwie żyć na miarę uczniów Chrystusa.(...)
Niech Najświętsza Maryja Panna, Matka Kościoła, patronka diecezji drohiczyńskiej, błogosławiony ks. Ignacy Kłopotowski, syn tej ziemi, oraz nowi święci: Jan XXIII i Jan Paweł II kierują nas na drogę zbawienia, którą jest Jezus Chrystus, ten, który prawdziwie zmartwychwstał, oraz niech upraszają Trójcę Przenajświętszą o błogosławieństwo i stałą Opatrzność dla Kościoła drohiczyńskiego i wszystkich mieszkańców tej pięknej krainy” - zakończył.
Życzenia nowemu pasterzowi drohiczyńskiemu złożyli: ks. kard Kazimierz Nycz, ks. abp Edward Ozorowskie biskup senior - Antoni Dydycz oraz reprezentanci duchowieństwa drohiczyńskiego - ks. kan. dr Łukasz Gołębiewski, ks. kan. Jarosław Kuźmicki oraz ks. dr Zenon Czumaj, przekazując w darze krzyż pektoralny i pierścień biskupi.
Ks. Gołębiewski zapewnił w swym przemówieniu podkreślił oddanie duchowieństwa drohiczyńskiego, na które nowy pasterz może zawsze liczyć
Przemawiający w imieniu samorządowców - burmistrz Wojciech Borzym z Drohiczyna, podkreślił dobre stosunki z samorządowcami, jakie ukształtowały się dzięki posłudze ks. bpa Dydycza, w które wchodzi obecny biskup. Zapewnił też, że pomimo różnic wyznaniowych i politycznych może potrafią się jednoczyć w poczuciu dumy historycznej i odpowiedzialności za region. Wraz w nim w delegacji był wójt z Grodziska Antoni Tymiński oraz Marta Sosnowska wicestarosta z Sokołowa Podlaskiego.
Życzenia złożyli też przedstawiciele rodzin - państwo Celińscy z Sokołowa Podlaskiego oraz delegacja z rodzinnej parafii Dolistowa w archidiecezji białostockiej.
Podziękowanie ks. bp. Antoniemu P. Dydyczowi wyrazili natomiast: ks. kan. Krzysztof Mielnicki ks. Robert Nowaszewski i ks. Tomasz Szmurło.
Ks. Mielnicki podziękował za wiele dobra, jare pozostawił on po sobie w diecezji i podziękował za modlitwę i nadzieję, że przyjdzie po nim dobry następca.
Życzenia, zarówno nowemu, jak też dotychczasowemu pasterzowi diecezji drohiczyńskiej, złożyli również kapłani prawosławni, który wyrazili nadzieję na rozwijanie dalszych dobrych relacji. Przekazali im tez w darze ikony.
Oprawę muzyczną uroczystości zapewnił śpiew Drohiczyńskich Warsztatów Muzyki Liturgicznej.
Po zakończeniu uroczystości ks. bp Tadeusz Pikus przeszedł w szpalerze barwnie ubranych reprezentantów bractw, stowarzyszeń i zespołów ludowych do sali konferencyjnej Domu Biskupiego, gdzie przyjmował życzenia.
drohiczynska.pl