Autor:
Wyświetleń: 1757
Instrukcja Wydziału Duszpasterstwa Rodzin o Dniu Świętości Życia - 25.03.2014
Udostępnij

1. w niedzielę 23 marca:

a. na Mszach św. wykorzystać proponowane materiały
b. odczytać komunikat o „Dniu Świętości Życia” i zbiórce ofiar na Fundusz Ochrony Macierzyństwa” w niedzielę, 30 marca
c. zachęcić do uczestnictwa w Eucharystii w Dniu Świętości Życia i do złożenia przyrzeczenia „Duchowej Adopcji Dziecka Poczętego” oraz udostępnić parafianom druki; zaprosić również rodziców oczekujących urodzenia się dziecka na specjalne błogosławieństwo

2. w Dzień Świętości Życia, we wtorek, 25 marca:
a. na Mszach św. wykorzystać proponowane materiały
b. po homilii przeprowadzić przyrzeczenie „Duchowej Adopcji Dziecka Poczętego” dla osób, które dojrzały do takiej decyzji. Po złożeniu przyrzeczenia zebrać druki (część dla duszpasterza). Zebrane druki należy złożyć w Centrum Służby Rodzinie, bądź w pokoju dystrybucji prasy w Kurii.
c. na zakończenie Mszy św. udzielić specjalnego błogosławieństwa dla matek oczekujących urodzenia się dziecka. Podchodzenie niech będzie procesyjne. O ile to możliwe, matkom niech towarzyszą mężowie, a nawet całe rodziny.

3. w niedzielę 30 marca: po każdej Mszy św. przeprowadzić zbiórkę ofiar na Fundusz Ochrony Macierzyństwa, zachęcając parafian do ofiarnego włączenia się w dzieło ratowania życia.
Zebrane ofiary przesłać na konto przekazem. Wpłaty można również dokonać w księgowości Centrum Służby Rodzinie w Łodzi, ul. Broniewskiego 1a.

Każda parafia otrzymuje druki „Duchowej Adopcji” do rozdania zainteresowanym osobom.

Zachęcam do wprowadzenia comiesięcznej Eucharystii dla tych, którzy złożą przyrzeczenie Duchowej Adopcji Dziecka Poczętego.

Konto Funduszu: BRE Bank SA; nr konta: 26 1140 1108 0000 2026 3800 1007.

Adres Funduszu: Centrum Służby Rodzinie; 93-162 Łódź, ul. Broniewskiego 1a.

+Adam Lepa
Wikariusz Generalny

----------------------------------------------------

Niedziela, 23 marca 2014 r.

Wstęp do Mszy św.

W dzisiejszej liturgii Słowa, Bóg lituje się nad spragnionymi Izraelitami i przez pośrednictwo Mojżesza dobywa wodę ze skały Horebu. Ten obraz przybliża nam symbol wody, która daje życie. Woda chrztu buduje w duszy chrześcijanina wiarę w Syna Bożego i rozlewa Jego miłość. Potrzeba, abyśmy jak nawrócona Samarytanka, dawali świadectwo spotkania z Chrystusem i podejmowali czyny miłości bliźniego.

Duchowa Adopcja Dziecka Poczętego, którą podejmiemy w Dzień Świętości Życia, niech będzie konkretnym czynem naszej miłości do najsłabszych i wyrazem troski wobec poczętych zagrożonych dzieci. Bo Chrystus uczy: „Cokolwiek uczyniliście jednemu z tych najmniejszych, Mniecie uczynili”.

Przeprośmy Pana Boga za nasze grzechy, aby godnie uczestniczyć w Najświętszej Ofierze.

Homilia Jana Pawła II wygłoszona w Kielcach 3 VI 1991 roku (fragmenty)

Już za pięć tygodni przeżywać będziemy kanonizację Jana Pawła II. Zachwycamy się Jego niezwykłą osobą, Jego mądrością i świętością. Tym bardziej potrzeba zgłębiać Jego nauczanie
i czynić je treścią własnego życia. Przybliżmy sobie dzisiaj fragmenty homilii Jana Pawła II na temat małżeństwa i rodziny, wygłoszonej 3 czerwca 1991 roku w Kielcach, podczas IV Piel-grzymki do Ojczyzny:

<>

Modlitwa wiernych - niedziela, 23 marca br.

Do miłosiernego Dawcy życia, który ogarnia losy narodów, rodzin i poszczególnych ludzi, zanieśmy nasze pokorne błagania:

1. Módlmy się za Kościół Święty, z Papieżem Franciszkiem i Arcybiskupem Markiem, aby skutecznie realizował misję umacniania wiary w Syna Bożego. Ciebie prosimy
2. Módlmy się za małżeństwa i rodziny chrześcijańskie, aby współpracując z łaską Bożą, wzra-stały w miłości i wierności, a przez to stawały się środowiskiem bezpiecznym dziecku.
3. Módlmy się za małżeństwa cierpiące z powodu niepłodności, aby skorzystały z etycznej metody Naprotechnologii, realizowanej przez Poradnię przy Szpitalu Ojców Bonifratrów w Łodzi.
4. Módlmy się za dzieci porzucone i osierocone, aby przez pracę ośrodków adopcyjnych i mądre decyzje sądów, jak najszybciej znalazły miłość i opiekę w kochających rodzinach.
5. Módlmy się o budzenie sumień Polaków, aby nie było zgody w naszej Ojczyźnie na deprawację młodzieży, a stanowione prawa były zgodne z prawami natury i przykazaniami.
6. Módlmy się za nas tu obecnych, abyśmy stali na straży poczętego życia i podejmowali czyny miłosierdzia na rzecz dzieci, szczególnie Duchową Adopcję Dziecka Poczętego.

Wszechmogący Boże, daj nam osiągnąć obiecane dziedzictwo, które otworzyłeś dla nas przez mękę, śmierć i zmartwychwstanie Twojego Syna. Który z Tobą żyje i króluje na wieki wieków. Amen.

-----------------------------------------------------------

UROCZYSTOŚĆ ZWIASTOWANIA PAŃSKIEGO

Dzień Świętości Życia, 25 marca 2014 r.

Wstęp do Mszy św.

Nasza modlitwa w Dniu Świętości Życia wpisuje się w modlitewne przygotowanie do kanonizacji Jana Pawła II – wielkiego obrońcy życia i propagatora rodziny. W dobie rozmaitych zamachów na życie i rodzinę, zgłębiamy Jego nauczanie i wzywamy Jego orędownictwa. Naszym zaangażowaniem i podjęciem Duchowej Adopcji podczas tej Mszy świętej, pragniemy stawać się godnymi spuścizny Jana Pawła II.
Podejmujemy wynagrodzenie za grzechy przeciw życiu, za techniczną manipulację przy jego poczęciu, a jednocześnie składamy dziękczynienie za każde ludzkie życie i za jego obrońców. Modlimy się, aby każde życie poczęte było przyjęte przez rodziców.
Przeprośmy miłosiernego Ojca za nasz egoizm oraz wszelkie przejawy nieposzanowania życia.

Homilia Jana Pawła II wygłoszona 4 VI 1997 r. w Kaliszu (fragmenty)

Oczekiwanie na kanonizację Jana Pawła II jednoczy uczniów Chrystusa w zatroskaniu o trwałość i świętość rodziny, o prawo dziecka do poczęcia, urodzenia się i wychowania w kochającej się rodzinie.

Niech uczy nas Jan Paweł II słowami, które wygłosił 4 czerwca 1997 roku w Sanktuarium Św. Józefa w Kaliszu:

<< „Wstań, weź Dziecię i Jego Matkę i uchodź do Egiptu” (Mt 2, 13). Takie słowa usłyszał Józef we śnie. Anioł ostrzegł go, aby uciekał z Dziecięciem, bo grozi Mu śmiertelne niebezpieczeństwo. Z Ewangelii dowiadujemy się o tych, którzy czyhali na życie Dzieciątka. Był to przede wszystkim Herod, ale także wszyscy jego poplecznicy. W ten sposób liturgia słowa na-prowadza naszą myśl na sprawę życia i jego obrony. Józef z Nazaretu, który uchronił Jezusa od okrucieństwa Heroda, staje w tej chwili przed nami jako wielki rzecznik sprawy obrony życia ludzkiego od pierwszej chwili poczęcia aż do naturalnej śmierci. Pragniemy więc na tym miejscu polecić Bożej Opatrzności i świętemu Józefowi życie ludzkie, zwłaszcza życie nienarodzonych, w naszej Ojczyźnie i na całym świecie. Okiem wiary w sposób szczególnie wyraźny możemy dostrzec nieskończoną wartość każdej ludzkiej istoty. Ewangelia głosząc dobrą nowinę o Jezusie jest również dobrą nowiną o człowieku - o jego wielkiej godności. Uczy wrażliwości na człowieka. Na każdego człowieka. „Zostaliśmy nazwani dziećmi Bożymi". Kościół broniąc prawa do życia odwołuje się do szerszej, uniwersalnej płaszczyzny obowiązującej wszystkich ludzi. Prawo do życia nie jest tylko kwestią światopoglądu, nie jest tylko prawem religijnym, ale jest prawem człowieka. Najbardziej podstawowym prawem człowieka! Bóg mówi: „Nie będziesz zabijał!” (Wj 20, 13). Przykazanie to jest zarazem fundamentalną zasadą i normą kodeksu moralności, wpisanego w sumienie każdego człowieka. Miarą cywilizacji - miarą uniwersalną, ponadczasową, obejmującą wszystkie kultury, jest jej stosunek do życia. Cywilizacja, która odrzuca bezbronnych, zasługuje na miano barbarzyńskiej. Choćby nawet miała wielkie osiągnięcia gospodarcze, techniczne, artystyczne i naukowe. Kościół, wierny misji otrzymanej od Chrystusa, mimo słabości i niewierności wielu swych synów i córek, konsekwentnie wnosił w dzieje ludzkości wielką prawdę o miłości bliźniego, łagodził podziały społeczne, przekraczał różnice etniczne oraz rasowe, pochylał się nad chorymi i nad sierotami, nad ludźmi starszymi, niepełnosprawnymi i bezdomnymi. Uczył słowem i przykładem, że nikogo nie można wykluczyć z wielkiej rodziny ludzkiej, że nikogo nie wolno wyrzucać na margines społeczeństwa. Obrona życia nie narodzonych jest konsekwencją tej wielkiej misji Kościoła. Jeżeli Kościół broni prawa do życia nie narodzonych, to dlatego że pochyla się ze szczególną miłością i troską nad każdą kobietą, która ma rodzić. Tu, w Kaliszu, gdzie święty Józef, ten wielki obrońca i troskliwy opiekun życia Jezusa, jest czczony w szczególny sposób, pragnę przypomnieć wam słowa matki Teresy z Kalkuty, skierowane do uczestników Międzynarodowej Konferencji ONZ na temat Zaludnienia i Rozwoju, jaka miała miejsce w Kairze w 1994 roku: "Mówię dziś do was z głębi serca - do każdego człowieka we wszystkich krajach świata (...) do matek, ojców i dzieci w miastach, miasteczkach i wsiach. Każdy z nas jest dziś tutaj dzięki miłości Boga, który nas stworzył, i naszych rodziców, którzy nas przyjęli i zechcieli obdarzyć nas życiem. Życie jest najpiękniejszym darem Boga. Dlatego z tak wielkim bólem patrzymy na to, co dzieje się w wielu miejscach świata: życie jest umyślnie niszczone przez wojnę, przemoc, aborcję. A przecież zostaliśmy stworzeni przez Boga do wyższych rzeczy - by kochać i być kochanymi. Wiele razy powtarzam - i jestem tego pewny - że największym niebezpieczeństwem zagrażającym pokojowi jest dzisiaj aborcja. Jeżeli matce wolno zabić własne dziecko, cóż może powstrzymać ciebie i mnie, byśmy się nawzajem nie pozabijali? Jedynym, który ma prawo odebrać życie, jest Ten, kto je stworzył. Nikt inny nie ma tego prawa: ani matka, ani ojciec, ani lekarz, żadna agencja, żadna konferencja i żaden rząd. Przeraża mnie myśl o tych wszystkich, którzy zabijają własne sumienie, aby móc dokonać aborcji. Po śmierci staniemy twarzą w twarz z Bogiem, Dawcą życia. Kto weźmie odpowiedzialność przed Bogiem za miliony i miliony dzieci, którym nie dano szansy na to, by żyły, kochały i były kochane? Dziecko jest najpiękniejszym darem dla rodziny, dla narodu. Nigdy nie odrzucajmy tego daru Bożego". I powiedział Papież: Ten długi cytat, to są słowa Matki Teresy z Kalkuty. Cieszę się, że Matka Teresa mogła przemówić w Kaliszu. Wtedy Jan Paweł II skierował do nas wezwanie: Umiłowani Bracia i Siostry, bądźcie solidarni z życiem. Wołanie to kieruję do wszystkich moich rodaków bez względu na przekonania religijne. Do wszystkich ludzi, nie wyłączając nikogo. Z tego miejsca jeszcze raz powtarzam to, co powiedziałem w październiku ubiegłego roku: „naród, który zabija własne dzieci, jest narodem bez przyszłości”. Wierzcie, że nie było mi łatwo to powiedzieć. Nie było mi łatwo powiedzieć to z myślą o moim narodzie, bo ja pragnę dla niego przyszłości, wspaniałej przyszłości. Potrzebna jest więc powszechna mobilizacja sumień i wspólny wysiłek etyczny, aby wprowadzić w czyn wielką strategię obrony życia. Dzisiaj świat stał się areną bitwy o życie. Trwa walka między cywilizacją życia a cywilizacją śmierci. Dlatego tak ważne jest budowanie „kultury życia”: tworzenie dzieł i wzorców kulturowych, które będą podkreślały wielkość i godność ludzkiego życia; zakładanie instytucji naukowych i oświatowych, które będą promowały prawdziwą wizję osoby ludzkiej, życia małżeńskiego i rodzinnego; tworzenie środowisk wcielających w praktykę codziennego życia miłość miłosierną, którą Bóg obdarza każdego człowieka, zwłaszcza cierpiącego, słabego i ubogiego, nienarodzonego. Wiem, że wiele czyni się w Polsce w sprawie obrony życia. Bardzo jestem wdzięczny wszystkim, którzy w to dzieło budowania "kultury życia" w różnoraki sposób się zaangażowali. W szczególny sposób wyrażam moją wdzięczność i uznanie tym wszystkim w naszej Ojczyźnie, którzy w poczuciu wielkiej odpowiedzialności przed Bogiem, swoim sumieniem i narodem bronią ludzkiego życia, godności małżeństwa i rodziny. Dziękuję z całego serca Federacji Ruchów Obrony Życia, Stowarzyszeniom Rodzin Katolickich i wszystkim innym organizacjom i instytu-cjom, których powstało bardzo dużo w ostatnich latach w naszym kraju. Dziękuję lekarzom, pielęgniarkom i osobom prywatnym. Brońcie dalej życia! Jest to wasz wielki wkład w budowanie cywilizacji miłości. Niech szeregi obrońców życia wciąż rosną. Nie traćcie otuchy. To jest wielkie posłannictwo i misja, jakie Opatrzność wam powierzyła. Niech Bóg, od którego pochodzi wszelkie życie, błogosławi wam! >>

-------------------------------------------------------------

ZŁOŻENIE PRZYRZECZENIA DUCHOWEJ ADOPCJI
Zwracam się do wszystkich, którzy są gotowi podjąć dzieło Duchowej Adopcji.

Proszę, podejdźcie do ołtarza (należy poczekać, aż osoby zainteresowane zbiorą się przed ołtarzem).

Kochani! Będziecie stać na straży budzącego się życia ludzkiego. Poprzez szczególną modlitwę i umartwienia pomożecie Kościołowi w walce z szatanem, namawiającym do zabicia dziecka poczętego. Niech każdy z was, posłuszny Duchowi Świętemu, który was natchnął do tego duchowego daru, broni jednego „swojego dziecka”; niech osłania je przed rękami zabójców; niech nad każdym adoptowanym dzieckiem będzie wasza modlitwa, Komunia św., dobre uczynki, post i ofiara, abyście w tym znajdowali radość i moc i codziennie składali przez Jezusa Chrystusa duchowy dar - Duchową Adopcję.

Podnieście teraz prawą rękę do góry i powtarzajcie za mną głośno kolejne fragmenty przyrzeczenia:

Najświętsza Panno,/ Bogurodzico Maryjo,/ wszyscy Aniołowie i Święci./ Wiedziony pragnieniem niesienia pomocy w obronie nienarodzonych/ postanawiam mocno i przyrzekam,/ że od dnia dzisiejszego,/ biorę w Duchową Adopcję jedno dziecko,/ którego imię jedynie Bogu jest wiadome,/ aby przez dziewięć miesięcy,/ każdego dnia,/ modlić się o uratowanie jego/ oraz o sprawiedliwe i prawe życie po urodzeniu./ Tymi zobowiązaniami będą:/ jedna tajemnica Różańca,/ moje dowolne postanowienia,/ a także modlitwa,/ którą dziś po raz pierwszy odmówię./

Teraz powtarzajcie słowa modlitwy codziennej:

Panie Jezu,/ za wstawiennictwem Twojej Matki Maryi,/ która urodziła Cię z miłością,/ oraz za wstawiennictwem św. Józefa,/ człowieka zawierzenia,/ który opiekował się Tobą po urodzeniu/ - proszę Cię w intencji tego nienarodzonego dziecka,/ które duchowo adoptowałem,/ a które znajduje się w niebezpieczeństwie zagłady./ Proszę,/ daj rodzicom miłość i odwagę,/ aby swoje dziecko pozostawili przy życiu,/ które Ty sam mu przeznaczyłeś./ Amen./

Celebrans: Módlmy się. Boże, Źródło życia i dobroci! Ty posłałeś Syna Swego, Słowo Życia - wysłuchaj prośby nasze, a tych, którzy złożyli dzisiaj przyrzeczenia, racz pobłogosławić i spraw, aby przy pomocy Twojej łaski zachowali to, co przyrzekali. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.

Wierzę w jednego Boga:

Odmawiając Credo, w trakcie wypowiadania słów: „...i za sprawą Ducha Świętego przyjął ciało z Maryi Dziewicy”, klękamy. Czcimy w ten sposób tajemnicę Wcielenia.

Modlitwa wiernych

W Dniu Zwiastowania Pańskiego, w którym w niezwykły sposób objawiła się wobec nas miłość Boża, przedstawmy Ojcu Niebieskiemu nasze prośby:
1. Módlmy się za Ojca Świętego Franciszka, aby jego prośby do solidarnego bycia z bezbronny-mi, odrzuconymi i cierpiącymi stawały się drogowskazem dla każdego człowieka.
2. Módlmy się za małżonków, aby na wzór Maryi zgadzającej się na Boże plany, wielkodusznie przyjmowali nowe życie oraz dawali świadectwo żywej wiary i nadziei.
3. Módlmy się za Europę, aby prawo do życia dzieci poczętych i prawo do naturalnej śmierci każdego człowieka, stały się na nowo fundamentem cywilizacji europejskiej.
4. Za Dom Samotnej Matki i budowany przy Domu „Kompleks żywieniowy”, aby dla znajdujących się w potrzebie matek w ciąży i z małymi dziećmi, był miejscem odnajdywania nadziei.
5. Za cierpiących z powodu nieposzanowania daru życia, aby poprzez łaskę sakramentu pokuty i odpustu odzyskali spokój sumienia i równowagę duchową.
6. Módlmy się za nas uczestniczących w Eucharystii, abyśmy wspierani łaską Bożą potrafili skutecznie bronić życia poczętych dzieci i byli gorliwymi uczniami Chrystusa.

Dobry Ojcze, poprzez Wcielenie swojego Syna napełniłeś nas nadzieją nadchodzącego zbawienia, wysłuchaj naszych próśb i umacniaj gorliwość w budowaniu cywilizacji życia i miłości. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

BŁOGOSŁAWIEŃSTWO MATEK
OCZEKUJĄCYCH URODZENIA SIĘ DZIECKA
Modlitwy uwielbienia
K: Chwalmy Pana naszego Jezusa Chrystusa, który dla nas stał się człowiekiem i w łonie Maryi rozpoczął swój żywot doczesny – uwielbiamy Cię, Panie
W: Uwielbiamy Cię, Panie
K: Panie Jezu, umierając na krzyżu oddałeś Matkę całemu Kościołowi, aby była naszą Matką, uwielbiamy Cię, Panie
W: Uwielbiamy Cię, Panie
K: Chryste, Ty przez Wniebowzięcie uwielbiłeś Maryję, a w Niej uczciłeś wszystkie niewiasty, uwielbiamy Cię, Panie
W: Uwielbiamy Cię, Panie
K: Z ufnością wołajmy do Maryi, Matki naszego Pana:
W: Pod Twoją obronę uciekamy się...

Błogosławieństwo:

Panie, Boże nasz, Stwórco wszelkiego życia, spojrzyj na te matki, które proszą o Twoje błogosławieństwo dla siebie i swoich dzieci; napełnij je głęboką radością na widok cudu nowego
życia; błogosław im i otaczaj swoją opieką.
Spraw, aby potomstwo, którego narodzin oczekują, ujrzało światło tego życia w dobrym zdrowiu. Niech dzieci te wzrastają pod opieką rodziców, niech od nich doznają miłości, której człowiek tak bardzo w życiu potrzebuje. Prosimy Cię o to przez Chrystusa, Pana naszego.
W: Amen. (Kapłan kropi matki i rodziny wodą święconą).

Udostępnij